Aspal náisiúnta na n[[Gael]] é '''Naomh Pádraig''', nó Pádraig Mac Calprainn, a thug an [[Críostaíocht|Chríostaíocht]] go h[[Éire|ÉireannÉirinn]]. Saoránach Rómhánach de bhunadh Breatnach a bhí ann. Ceiliúrtar [[Lá Fhéile Pádraig]] ar an [[17ú Márta]], an lá ar cailleadh é.
Is ainm pearsanta an-choitianta in Éirinn é, ach ní raibh mórán úsáide as go dtí timpeall 120 blian ó shoin. Tá raidhse mór foirmeacha aige - Pádraig, Pádraic, Páraic (go háirithe san iarthar), Pa, Pat, Peaits nó Patch, Paddy, Patsie, Páid nó Paud, Patrice na Fraincíse agus Patrizio na hIodáilise.
De réir an scéil, fuadaíodh mar aoire é ó thír a mhuintirmhuintire ag aois óg, agus cuireadh ag aoireacht ar Shliabh Mis i gContae Aontroma é. Nuair a d´fhill sé ar a mhuintir, bheartaigh sé an Chríostaíocht a thabhairt do mhuintir na hÉireann, agus d´fhill sé sa bhlian 432. Cé gur tháinig an Chríostaíocht go hÉirinn ar dtús nuair a chuir [[an Pápa Ceilistín]] [[Palladius]] go hÉireann i 430, b´é Pádraig aan té ar d´éirigh leis an chreideamhcreideamh a scaipeadh. TugtarInstear scéal freisin arfaoi iarracht a bhí á dhéanamh ag Pádraig taoiseach a thabhairt chun na Críostaíochta. Sháigh Pádraig a chróischrois de thimpist i gcois an taoisigh, ach má dhein níor labhair an taoiseach focal ná níor dhein gearán. Ghlac sé agus a mhuintir leis an gcreideamh nua ag ceapadh gur chuid den tsearmanassearmanas a bhí sa sá.
Deirtear gur phioc Pádraig [[seamróg]] agus gur úsáid sé é leis an d[[an Tríonóid|Tríonóid]] a mhíniú dá éisteoirí. Deirtear freisin gur dhíbeardhíbir sé na nathairnathracha nimhe as Éirinn, ach tá cúis amhraisamhras faoi seo, mar nach neoleol dúinn go raibh nathracha nimhe riamh sa tír. Is dóichí gur mar shamhail a úsáideadh an scéal seo, mar gur ruaig sé [[sean-chreideamh na nGael]], agus gur cuireadh obair an diabhail agus a íomhá i bpiastanna agus na nathracha nimhe i leith an seantsean-chreidimh.
