|
Is ealaíontóir [[Meicsiceo|Meicsiceach]] é '''Gabriel Orozco''' a (rugadh ar 27 Aibreán, 1962) ealaíontóir Mheicsiceo. Rinne sé staidéar ag an Escuela Nacional de Artes Plásticas idir 1981 agus 1984, agus ag an Circulo de Bellas Artes i [[Maidrid]] entre 1986 agus 1987. Fuarthas Orozco a cháil go luath sna 1990idí lena chuid iniúchadh líníocht, grianghrafadóireacht, dealbhóireacht agus a shuiteáil. Is sa bhliain 1998 a thug Francesco Bonami an t-ainim "ceann de na healaíontóirí is mó tionchair na ndeich mbliana seo, agus is dócha don chéad cheann eile freisin."<ref>Francesco Bonami, ''Sudden Death: Roughs, Fairways and the Game of Awareness — Gabriel Orozco'', Parachute, 1998.</ref> Laistigh de na cúig bliana déag anuas chruthaigh Orozco obair i meán de phéintéireacht freisin.
Is maith le hOrozco taisteal ar fud an domhain, lena bhean chéile Maria Gutierrez, agus a mhac Simón. RoinneannRoinnt siadSiad a gcuid ama idir Páras, Nua-Eabhrac agus i gCathair Mheicsiceo.
== Achoimre ==
Rugadh Orozco sa bhliain 1962, i Veracruz, Meicsiceo dogo Cristina Fèlix Romandía agus Mario Orozco Rivera, péintéir múrmhaisiú agus ealaín ollamh ag Veracruzana Universidad. Nuair a bhí Orozco sé bliana d'aois, bhog an teaghlach go dtí an gcomharsanacht San Aingeal an gCathair Mheicsiceo,
ionas go bhféadfadh a athair in ann a bheith ag obair leis an ealaíontóir David Alfaro Siqueiros ar coimisiúin múrmhaisiú éagsúla. Thóg an t-athair Orozco chomh maith leis chun taispeántais músaem, agus a bheith ag obair leis, áit nuair a chuala Orozco go leor comhráite ar ealaín agus polaitíocht.
agus chuig ar ais go Cathair Mheicsiceo. Is ansin a bhunaigh sé cruinnithe seachtainiúla le grúpa ealaíontóirí eile, lena n-áirítear Damián Ortega, Gabriel Kuri, Abraham Cruzvillegas agus an Dr Lakra. Tháinig an grúpa seo le chéile uair amháin sa tseachtain ar feadh cúig bliana; agus le himeacht ama ba é sa bhaile ealaíontóra an áit, a raibh go leor tionscadal ealaíne agus cultúrtha a mhúnlú .<ref>Temkin, 2009, p. 49</ref>
Bhí Orozco ina chónaí cosúil le fánaí; Is sé an stádas seo a mhúnlaithe a chuid oibre thart ar an am; ghlac sé inspioráid i bhfad ón iniúchadh na sráideanna.<ref>"Gabriel Orozco, Lecture (2001) translated by Eileen Brockbank" in ''October Files: Gabriel Orozco''. </ref> Bhí sé i gceist aige a chleachtas luath a bhriseadh ar shiúl ó na hoibrithe príomhshrutha na 1980í, Cuimsíonn sé go minic stiúideonna ollmhóra, agus go leor cúntóirí, agus teicnící ilchasta comh maith le táirgeadh agus dáileadh. I gcodarsnacht leis sin, ba mhaith le hOrozco a bheith ag obair i gcónaí ina n-aonar. San obair, caithfidh sé go leor téamaí a úsáid, arís agus arís eile, agus teicnící. Is sé iniúchadh a n-ábhar a roghnaíodh, a
cheadaíonn samhlaíocht an lucht féachana.
The exploration of his chosen materials allows the audience's imagination Dá bhrí sin, tá spreagadh chun iniúchadh a dhéanamh ar na cumainn cruthaitheach de na rudaí, neamhaird go minic ar an lá atá inniu ann.
"Maidir le Orozco, is é dílárú an chleachtas monaraíochta atá ina mhacasamhail de ilchineálacht saibhir, réad agus ábhar. Níl aon bealach ann chun saothar Orozcoa a aithint ó thaobh táirge fisiciúil. Ina áit sin, ní mór dúinn é a fheiceáil trí na leitmotifs., ach i gcónaí i bhfoirmeacha agus Cumraíochtaí." – Ann Temkin<ref>Temkin, 2009, p. 17</ref>
“Is sé an rud is tábhachtaí, nach bhfuil é an méid a fheiceann na daoine sa ghailearaí nó músaem, ach
an méid a fheiceann daoine tar éis féachaint ar na rudaí seo, agus
conas is féidir leo aghaidh a thabhairt orthu mar réaltacht arís ”.- Gabriel Orozco, ó agallamh le Benjamin H. D. Buchloh<ref>''Gabriel Orozco: Clinton is Innocent''. </ref>
=== 1981–1991 ===
* '''Nádúr Athghabháilte''', 1991<br>
Is é '''Nádúr Athghabháilte''' ar cheann de na hoibreacha dealbhóireachta is luaithe a rinneadh Orozco. D’usáid sé na feadáin rubair bholcáinithe a bhí le fáil istigh de bhoinn trucail. Ghearr Orozco an rubar i láir, ansin d'oscail sé suas é, gearrghearr dhá cruthanna clár i bhfoirm ciorclach ó feadán inmheánach eile, agus tháthaigh le chéile iad ag siopa bonn. Mar thoradh, bhí liathróid bolgtha aige. Deir Orozco go bhfuil an obair seo mar "feidhmiú i [[Toipeolaíocht|toipeola]]<nowiki/>iochttoipeolaíocht,”<ref>Temkin, 2009, p. 61</ref> réimse na matamaitice a bhaineann le staidéar a dhéanamh ar chontanóideacht
contanóideacht agus ceangailithe. Oibríonn Is é an smaoineamh atá i gcéist maidir le “''Nádúr Athghabháilte''” gur féidir le gach rud a bheith cosúil le gach rud eile. Oibríonn an píosa seo cosúil le h''Ardaitheoir'' mar “eolas a chuir ar fáil sa todhchaí” ina bhfuil
an t-ealaíontóir a bhéadh ábalta, ardaitheoir a chruthú a bheith cosúil go díreach lena hairde.
* '''''Madra Codlata''''', 1990
Thosaigh Orozco a bheith ag obair le grianghrafadóireacht timpeall 1989.<ref>Temkin, 2009, p.56</ref> Is é grianghraf luath, “Madra“''Madra Codlata'',” a thaispeánann an turraim agus amhras a bhí aige maidir leis an meán grianghrafadóireachta. Taispeánann an cló, madra codlata ó thaobh aerga, ar charraig mhór. Is é dearcadh an cheamara a bhrúnn an réamhionad sa chaoi go mbeidh an madra, íomhá ''agus'' réad, ag an am céanna, aA bhfuil meáchan agus láithreacht aige, agus ag an am céanna, cuimhne a chuir ar fáil maidir leis an ócáid. Is é an tuiscint fisiceach foriomlán a mbíonn an íomhá meabhraitheach maidir le spéis atá ag Orozco i ngrianghrafadóireacht mar bhealach ionadaíocht dealbhóireachta a chur in iúl.<ref>"Gabriel Orozco in Conversation with Benjamin H.D. Buchloh", 2004 in ''October Files: Gabriel Orozco''. </ref>
* '''''Turasóir Buile''''', 1991
Is é ''Turasóir Buile'' grianghraf a ghlac Orozco i Bahia PhrasalBhrasaíl. Nuair a bhí se ag fánaíocht tríd an bhaile Cachoeira, tháinig Orozco ar margadh a bhí folamh. Dhearc sé roinnt oráistí lobhadh, fágtha ón margadh dúnta, agus chuir sé ceann amháin ar gach tábla. Ansin gabh Orozco an idirghabháil i ngrianghraf. Ansin, is iad muintir na háite, a bhí ag breathnú air, a thug an t-ainm dó: "turista maluco".<ref>Temkin, 2009, p 58</ref> Is é ''Turasóir Buile'' tipiciúil maidir le grianghrafadóireacht Orozco. Níl Orozco ag iarraidh a chuid grianghraif a bheith mar fónamh chun doiciméadú, ar an mbealach a bheith ina iarsma, ach mar fhinné chuig imeacht gearrshaolach a tharlaíonn go minic cé go bhfuil an t-ealaíontóir amháin. Dearmadann tú an grianghraf ach féachann tú na feiniméin.<ref>"Crazy About Saturn: Gabriel Orozco Interviewed by Briony Fer," 2006 in ''October Files: Gabriel Orozco'', Edited by Yve-Alain Bois, Cambridge: MIT, 2009 p. 158-160</ref>
* '''''Is iad mo Lámha mo Chroí,''''', 1991
<span>Is saothar croí-chruthach beag dealbhóireachta é</span>'', déantaIs saiad bhliainmo 1991Lámha agmo an brú i bhfeidhm ealaíontóir a mhéara isteach i cnapshuim beag créChroí, '' agdéanta fágáilsa lebhliain tuiscint de a mhéara i gcruth croí1991. Chun é a dhéanamh, is é an t-ealaíontóir a usáideann a mhéara chun cnap beag cré a chur i bfeidhm, ag brú lena mhéara isteach agus ag fágáil múnlú de mhéara i gcruth croí. I gcodarsnacht leis an nádúr buanseasmhach de chré cruaite, is é leochaileacht an réad bog a aithínonn gur orgán daonna é. Fagtar rian moillitheach ar mhéara an ealaíontóir atá comhfhreagrach le lámha an ealaíontóir, meabhrú ar an bpróiseas cruthaitheach.
ag fágáil múnlú de mhéara i gcruth croí.
I gcodarsnacht leis an nádúr buanseasmhach de chré cruaite, is é leochaileacht an réad bog a aithínonn gur orgán daonna é. Fagtar rian moillitheach ar mhéara an ealaíontóir atá comhfhreagrach le lámha an ealaíontóir, meabhrú ar an bpróiseas cruthaitheach.<ref>Benjamin H.D. Buchloh, "Refuse and Refuge,"(1993) in ''October Files: Gabriel Orozco''. </ref> Tagraíonn ''Is iad mo Lámha mo Chroí'' chomh maith le Diptic na grianghraif a bhí tógtha leis an ealaíontóir, nocht-uchtach, a bhfuil an obair (Diptic na grianghraif) in aice a chroí iarbhír.
=== 1992–1999 ===
* '''''YieldingCloch StoneBogach''''', 1992
Ba é ''Cloch Bogach'', ar cheann de dhá shaothar a cruthaíodh sé le haghaidh taispeántas sa bhliain 1992. Is éard a bhí sa saothar na liathróid soladach marla liath, a bhí rollaithe tríd na sráideanna i Monterrey, ag bailiú salachar, smionagar agus púróga ar a dhromchla. Ansin cuireadh an t-obair ar taispeáint sa dánlann, áit ar lean sé deannach a bhailiú agus a mhealladh rudaí iasachta ar a dhromchla, ag ardú an rud go dtí ponc an fhócais. Léirigh Orozco dara leagan de Cloch Bogach sa taispeántas ghrúpa, ''Faoi bhealach'' ag Músaem Nua-Ealaíne Comhaimseartha i Nua-Eabhrac sa bhliain 1993. Taispeánann an t-obair, próiseas a chruthú, agus inchollaíonn na clóite d’imoibrithe.<ref>Temkin, 2009, p. 67, 73.</ref>
''Yielding Stone'' was one of two works created for a group exhibition in 1992. The work consisted of a solid ball of grey plasticine that was rolled through the streets in Monterrey, collecting dirt, debris and pebbles on its surface. The work was then exhibited in a gallery space where it continued to collect dust and attract foreign objects to its surface, elevating the abject to the point of focus. Orozco showed a second version of ''Yielding Stone'' in the group exhibition ''In Transit'' at the New Museum of Contemporary Art in New York in 1993. The work displays the process of its creation and embodies the imprints of its interactions.<ref>Temkin, 2009, p. 67, 73.</ref>
* '''''EmptyBosca ShoeBróg BoxFolamh''''', 1993
Le haghaidh an Venice Biennale, 1993, chuir Orozco bosca bróg folamh ar urlár na hAperto. Ar dtús d'fhéadfadh úsáid an bosca bróg a bheith sílte réamhdhéanta go simplí ach Ina áit sin, baineann Orozco úsáid an réad atá i gceist, chun aird
For the 1993 Venice Biennale, Orozco placed an empty shoebox on the floor of the Aperto. The use of the shoebox could at first be thought of simply as a readymade but Orozco’s use of this object is meant to instead draw the viewer’s attention to his or her surroundings. The placement of such a highly familiar object within an otherwise empty environment allows for more of an awareness of what is and isn’t in the space.
an lucht féachana a tharraingt ar a gcuid timpeallacht.
Is é socrúchán, rud de sórt an-eolach, i dtimpeallacht folamh ar shlí eile, a cheadaíonn dúinn tuiscint ar, cad é atá ann agus nach bhfuil atá ann, sa spás.
“The“Is reasonsiad forna thecúiseanna quietlyatá compellingann, attractionmaidir ofle réad an-chomónta, utterlyan-iomadúil, banalach objectd'fhéadfadh arepríomh-mhíniú ofamháin coursea manifold,fháil yetle onefírinne primarya explanationrá, could bego foundbhfuil insé the“an factcur thati theláthair presentationsoitheach of an empty containerfolamh”, ratherseachas than thean objectréad itselfféin, tracesa theleagann veryamach shiftan fromt-aistriú useó valuefiúntas toúsáideach exhibitiongo valuedtí thatfiúntas hasthaispeántas, occurredgur intharla thesa culturechultúr ati largegcoitinne.” – Benjamin H.D. Buchloh<ref>Benjamin H.D. Buchloh, “Gabriel Orozco: Sculpture as Recollection,” in Gabriel Orozco, 2006 p. 177.</ref>
* '''''HomeRith RunBaile''''', 1993
Bhí ''Baile Rith'' cuid de thaispeántas níos mó: ''Tionscadail 41 Gabriel Orozco'' a bhí ar siúl ag MoMA i Meán Fómhair 1993. Bunaíodh paraiméadair an taispeántais ar táistáil teorainneacha spásúlachta maidir le healaíon a féachaint. Ar a thaobh féin, d’iarr Orozco áititheoirí sna foirgnimh in aice le MoMA chun oráistí a chur sna fuinneogaí, ionas go bhféadfadh an féachadóir teacht ar an taispeántas fiú tar éis “spás de ghnáth sainithe” an músaem, a fhágáil. Ba é socrú na horáistí a thug isteach gné spraíúil sa phíosa, de réir mar a tháinig lucht féachana ar an obair de thaisme; D'fhéadfadh cuairteoirí an mhúsaem
''Home Run'' was part of a larger exhibition ''Projects 41: Gabriel Orozco'' that took place at MoMA in September of 1993. The parameters of the exhibition were founded upon experimentation with the spatial limitations of viewing art. For his part Orozco asked occupants in the buildings adjacent to MoMA to place oranges in their windows, so that the viewer would encounter the exhibition even after leaving the typically defined space of the museum. The placement of the oranges introduced a playful element to the piece as viewers accidentally came upon the work; museum visitors could experience the installation beyond the walls of the institution. In this way ''Home Run'' disrupted the traditional notion of the exhibition “viewing space” and blurred the line between art and life.<ref>Temkin, 2009, pp. 81–84</ref>
an insealbhú a thaithneamh taobh amuigh na hinstitiúide. Ar an mbealach seo, réab Baile Rith an nóisean traidisiúnta maidir le taispeántas "spás féachana" agus a chuir smál ar an líne idir ealaín agus saol.<ref>Temkin, 2009, pp. 81–84</ref>
* '''''La DS''''', 1993
Curtha La DS ar taispeáint ar dtús, ag an Galerie Chantal Crousel i bPáras i 1993. Mar ullmhú don taispeántas, thaistil Orozco go Páras agus d’obair sé ar athdhéanamh an “Citroen DS” le cúnamh a chúntach Philippe Picoli le beagnach dhá mhí. D'aonghnó úsáidtear Orozco gluaisteán clasaiceach na 1950í, na Fraince mar shiombail intliúlacht d’iar-Cogadh Domhanda. Is é an cumadóireacht agus an cur i láthair na La DS a léiríonn spéis Orozco sna gnéithe, meabhrach agus fisiceach, an spáis dealbhach, agus nós a bhunú do chaidrimh bhreathnóir-réad spraíúil go leanann Orozco chun iniúchadh a dhéanamh sna hoibreacha dealbhóireachta. Chun an obair a chruthú, ghearr Orozco teascán cothrománach istigh ón ghluaisteán, agus d’athchruinn an dá leath eile ionas go mbeidh an ghluaisteán a cáilíochtaí foirmiúla a chinnigh. Is é scáthán atá curtha isteach ar thaobh tiománaí an ghluaisteán a chuir chun cinn, seachmhall an carr, a bheith fós tiománteach.<ref>Temkin, 2009, p.86-87</ref> Is é an malartú idir an dearcadh fisiciúil an réad
''La DS'' was first exhibited at the Galerie Chantal Crousel in Paris in 1993. In preparation for the exhibition, Orozco traveled to Paris and worked on the reconstruction of a Citroen DS with the aid of his assistant Philippe Picoli for nearly two months. Orozco intentionally used the 1950s classic French automobile for its status in French popular culture as a symbol of post-World War II ingenuity. The fabrication and presentation of ''La DS'' reflects Orozco’s interest in the mental and physical aspects of sculptural space and set a precedent for playful viewer-object relationships that Orozco continues to explore in his sculptural works. To create the work Orozco cut an interior horizontal section from the automobile, and reassembled the remaining two halves so the car maintained its formal qualities. A mirror inserted on the driver’s side of the automobile, furthers the illusion of the car still being drivable.<ref>Temkin, 2009, p.86-87</ref> The exchange between the physical perception of the object and the memory of how the object should behave in space determines the spectators’ overall understanding of the work, creating a mental image of the car that has a photographic effect.
agus an chuimhne ar conas ba chóir an réad féin a iompar sa spás
a chinnean tuiscint ginearálta na lucht féachana na hoibre,
agus ag cruthú íomhá mheabhrach an charr go bhfuil éifeacht grianghrafadóireachta le fáil.
"“I“Bhíodh havesuim beenagam interestedi ingcoincheap thissin notionde ofspás spaceatá thatfós isann agus cé stillnach therebhfuil andlíne howthanaí a thinroinneann linedhá thatchomhlacht dividesintomhaiste. twoAr bodiesndóigh, isgo notfisiciúil measurable.tá Ofsé coursean-tanaí, physicallyach itmothúchánach isnó verymeabhrach thin,go butbhfuil emotionallysé ori mentallybhfad itníos ismó muchagus biggertá and issé immeasurabledothomhaiste. InI mo mychuid workoibre, Idar thinkliom, it is thaté spacesé whichan interestsspás me asúd a sculptorthugann dom caoi mar dealbhóir.” – Gabriel Orozco<ref>''Of Games, The Infinite and Worlds: The Work of Gabriel Orozco.'' </ref>
* '''''Yogurt Caps Eogart''''', 1994
It is already evident in works such as ''La DS'', ''Home Run'', and ''Empty Shoe Box'' go thatn-íocann Orozco paysaird greatar attentionleith toar thean spacespás inina whichmbeidh hisa viewerslucht willféachana interacta withimoibríonn hislena workchuid oibre. Maidir Forleis hisa firstchéad showseó withle Marian Goodman ini New YorkNua-Eabhrac, Chuir Orozco placedceithre fourcaipíní yogurtiógart capsar ontogach eachballa opposingi wallgcoinne ina thechéile emptysa northernseomra roomthuaidh offolamh thean galleryghailearaí. Dúirt Orozco, hasroinnt saiduaireanta, ago numberbhfuil ofsé timesmar thataidhm heaige, aimsdíomá toa chur ar “disappointan thelucht viewerféachana.”<ref>Temkin, 2009, p. 95</ref> InI otherbhfocail wordseile, hisis workféidir cana sometimeschuid seemoibre underwhelminga tobheith thosecosúil whouaireanta maymar havemaolaisnéis comeleis tosiúd thea experiencetháinig withar certainan expectations.taithí ''Yogurta fuarthas, le dóchas áirithe. Rinneadh Caps'' challengedEogart thedúshlán viewers'ar notionchoincheap ofan spacelucht féachana maidir le spás, emptinessbaoithe, self-awarenessféinfheasacht, andagus thean bodycolainn.
“It“Ba wasé a poemdán aboutfaoi nothingneamhní, thatgo beautifullyháilinn!, couldD'fhéadfadh thussé beseo onea bheith faoi aboutgach everythingrud toofreisin. AIs presenceé láithreacht, howevercibé slightar bith caol, wasa thebhí keyan tot-eochair seeingchun thefolus emptinessan oftseomra thea roomfheicháil, asmar justgá ale singlefuaim soundamháin isa neededbheith toann manifestchun tost a silenceléiriú.” – Ann Temkin<ref>Ann Temkin, “Afterword,” in ''Gabriel Orozco: Photogravity'', 1999, p. 173</ref>
* '''''WorkingTáblaí Tablesag obair''''', 1996
Taispeánadh an chéad “Tábla ag obair” d’Orozco i Zurich sa bhliain 1996.<ref>Gabriel Orozco. </ref> Is iad na táblaí oibre, cairn na sceitsí, smaointe, rudaí aimsithe, rudaí fagtha, agus oibreacha ealaíne neambhchríochnaithe. Léiríonn na táblaí pictiúr phearsanta ar phróiseas an ealaíontóra; giniúint an smaoinimh, an turgnamh, agus/nó an socrú a dhéanamh, an t-obair agus a smaoineamh a chur i leataobh ar fad. Is iad na rudaí beaga seo, nuair a thaispeántar le chéile iad, a thugann an breathnóir tuiscint ar na téamaí athfhillteacha agus naisc is féidir a fháil laistigh d’obair Orozco.
Orozco’s first ''Working Table'' was exhibited in Zurich in 1996.<ref>Gabriel Orozco. </ref> The working tables are accumulations of sketches, ideas, found objects, leftovers, and unfinished artworks. The tables offer up an intimate picture of the process of the artist; the conception of an idea, the experimentation, and/or the decision to discard a work and its idea entirely. These small objects, when shown together, give the viewer an understanding of the recurring themes and connections that can be found within Orozco’s work.
* '''''BlackEitleogí KitesDubh''''', 1997
<span>Ceapadh</span>'' Eitleogí Dubh'' was conceived do Documenta X go gairid tar éis ar cheann de na scamhóga Orozco a thit sa bhliain 1996. Réitigh Orozco go maith léis a chéad obair eile a dhéanamh trí mheán "próiseas an-mhall"<ref>Temkin, 2009, p. 123</ref> Cheannaigh sé, cloigeann duine, ó siopa dúlra i NYC agus ar feadh míonna, d'oibrigh sé chun an cloigeann ar fad a chlúdaígh le clár táiplise déanta as graifít. Leanann an clár táiplise comhrianta an chloigeann, i gceannas ar an lucht féachana ar chonair chiorclach timpeall air. Tá gaol déanta idir dolúbthacht an chóras den sórt sin mar eangach agus an cruth nádúrtha de bhlaosc an duine. Lena chois sin, inchollaíonn ''Eitleogí Dubh'' smaointí na “memento mori” agus na blaoscaí dealbhach atá le feiceáil go minic laistigh de chultúr Mheicsiceo. Tugann an t-obair ceisteanna a chur in aigne maidir le cinniúint agus básmhaireacht an duine.
''Black Kites'' was conceived for Documenta X shortly after one of Orozco’s lungs collapsed in 1996. After a week spent in the hospital Orozco decided he wanted to make his next work via a “very slow process."<ref>Temkin, 2009, p. 123</ref> He purchased a human skull from a nature store in NYC and for the next few months he worked at covering the entire skull in a checkerboard grid made of graphite. The grid follows the contours of the skull, leading the viewer in a circular pathway around it. There is a relationship that is formed between the rigidity of a system such as a grid and the naturally created shape of a human skull. ''Black Kites'' additionally embodies ideas of the memento mori and the iconographic skulls seen frequently within Mexican culture. The work brings to mind questions of our human fate and mortality.
=== 2000–current ===
* '''''LintelsFardoirse''''', 2001
<span>Cruthaíodh</span>''Lintels Fardoirse'' wasle createdhaghaidh foran Orozco’sseó soloaonair showd’Orozco le with Marian Goodman insa bhliain 2001. TheIs installationé consistsatá ofsa numeroussuiteáil, sheetsbileoga ofiomadúla dryerde lintlíonolann collectedtroimadóireach overa thebhí coursebailíthe ofthar athréimhse yearbliana. Chuir Orozco installedisteach thena sheetsbileoga insa theghailearaí, gallerya tochrochadh hangar acrossfud thean roomtseomra asamhail ifis ondá amba ar sreang clotheslinetuartha. TheIs fragileiad sheetsna arebileoga fullleochaileach ofatá hair,iomlán dustde gruaige, naildeannach, clippingsingne andbearrthaí particlesagus ofcáithníní clothingéadaí. TheyBheadh wouldsiad swayag everliongálann somar slightlysin whengo viewershéadrom walkednuair througha theshiúil installationlucht féachana tríd an insealbhú. Go Thebunúsach ''Lintels''is areiad essentiallyna theFardoirse accumulationan ofcarnadh residuena lefthiarmhar byatá thefágtha humanag body'scorp presencean duine i láthair. Tá Themacallaí workna echoeshoibre Orozco'sdealbh earlierníos sculptureluaithe, ''YieldingCloch StoneBogach'' asd’Orozco, mar a bhíonn orthu araon, bothar reflectéirim uponcoirp corporealityagus andéirim ephemeralitygearrshaolach. Tá Bothan ofdá theoibreacha worksag continueathrú toar changeaghaidh withinlaistigh theden environmenttimpeallacht theyina inhabitáitríonn asmar newdheannach dustnua andagus debrissmionagar gathera onbhailíonn theirar a surfacen-dromchla.<ref>Rye Dag Holmboe "Gabriel Orozco: Cosmic Matter and Other Leftovers" TheWhiteReview.org, Accessed 2/28/2013</ref>
* '''''SamuraiPictiúir TreeChrann PaintingsSamurai''''', 2004
Sa bhliain 2004 thosaigh Orozco pictiúir theibí geoiméadrach a chruthú. Is iad na foirmí chiorclacha agus gréas diagramach a bhí cosúil le sin dóibh iúd lena bhí Orozco ag imirt leis ar feadh na mblianta ar ghrafpháipéar, airgead, agus ticéad eitleán. Thaispeán sé a chéad pictiúirí mar thaispeántas aonréad ag Serpentine Gallery i Londain sa bhliain 2004. Ag tosú ag pointe amháin sa spás, d’úsáid Orozco bogearraí ríomhaireachta chun ciorcal a tharraingt thar ar phointe agus an ciorcal a roinnt ina ceathruithe. Tharraing sé ansin ciorcal eile le teagmháil ag imeall an cheann roimhe sin (ag athrú méid an chiorcail) agus lean sé ar aghaidh dóibh siúd a roinnt ina cheathrúna. Ansin bheadh Orozco in ann, na leatha agus ceathrúithe a phéintáil i ndearg, gorm, bán, nó ór, ag cóireáil ailt na ciorcail amhail is dá mba cearnóga ar chlár fichille. Imríonn na ciorcail mar chuid riachtanach d’obair Orozco agus feiceann sé iad mar mar uirlisí gluaiseachta. Sna pictiúirí Crann Samurai tá pointe lártheifeach ónar sníomhainn agus rothláionn na ciorcail amach.
In 2004 Orozco began creating geometric abstract paintings. The circular forms and diagrammatic design were similar to those which Orozco had been toying with for years on graph paper, currency, and airplane tickets. He debuted the first paintings at his solo exhibition at the Serpentine Gallery in London in 2004. Beginning at a single point in space, Orozco used computer software to draw a circle around the point and divide this circle into quadrants. He then drew another circle to touch the outer edge of the previous one (varying the size of the circle) and proceeded to divide those into quadrants. Orozco would then paint the halves and quadrants in red, blue, white, or gold, treating the sections of the circles as if they were squares on a chessboard. Circles play an integral part in Orozco's work and he sees them as instruments of movement. In the ''Samurai Tree'' paintings there is a centrifugal point from which the circles spin and rotate outwards.
* '''''Corplegados''''', 2011
Is iad na ''Corplegados'' sraith de líníochtaí i gcruth mór,
The ''Corplegados'' are a series of large format drawings created for Orozco's most recent show with Marian Goodman in 2011. The word literally translates to mean folded bodies. The works are life-size sheets of paper that Orozco would fold up and take with him on his travels between 2007 and 2011. Orozco drew, paint and wrote all over the surfaces of the paper. The application and layering of the various media permeated the paper and soaked through to the back side forming an unpredictable, ghostly reflection of the front. The drawings were installed in two-sided glass frames that hung from the wall on hinges so the viewer could see both sides of the paper. Each drawing transitioned from bright, colorful, painterly gestures to linear, geometric shapes and a muted palette. These contrasts reflected the different psychological and environmental changes to which the artist and his drawings were exposed to over extended periods of time.<ref>2011 Press release, accessed 3/2/2013 at: http://www.mariangoodman.com/exhibitions/2011-09-14_gabriel-orozco/</ref>
cruthaíthe le haghaidh an taispeántas is déanaí d’Orozco le Marian Goodman sa bhliain 2011. Aistríonn an focal go litriúil, le ciall, colainní fillithe. Is iad na hoibreacha bileoga páipéir, ar thomhas nádúrtha go mbeadh Orozco in ann iad a chornadh ar a chéile agus a thógáil leis, ar a taisteal, idir 2007 agus 2011. Tharraing Orozco, péinteáilte agus scríofa é ar fud dromchlaí an pháipéir. Is é an cur i bhfeidhm, agus leagan amach, na meáin éagsúla a bheith dulta tríd an pháipéar agus agus báite go craiceann go dtí an taobh ar ais a bheidh ina neamhréamh , machnamh taibhsiúil ar an aghaidh. Bhí na líníochtaí curtha isteach i frámaí gloine dhá-thaobhach a crochadh as an mballa ar insí. Mar sin d'fhéadfadh an lucht féachana dhá thaobh an pháipéir a fheiceáil. D’aistrigh gach liníocht ó geal, ildaite, comharthaí péintéireach go cruthanna líneach geoiméadrach agus pailéad múideach. Léirítear na codarsnachtaí na hathruithe éagsúla síceolaíoch agus athruithe an chomhshaoil a bhí ann ag an am nuair a bhí an t-ealaíontóir agus a chuid líníochtaí lomnocht thar thréimhsí fada ama.<ref>2011 Press release, accessed 3/2/2013 at: http://www.mariangoodman.com/exhibitions/2011-09-14_gabriel-orozco/</ref>
== ExhibitionsTaispeántais ==
GabrielTá Orozcoionadaíocht isag representedGabriel byOrozco theinsan Gailearaí Marian Goodman Gallery in New York Nua-Eabhrac, Galerie Chantal Crousel in ParisPáras, andagus Galeria Kurimanzutto, in MexicoCathair CityMheicsiceo.
Important solo exhibitions have included his mid-career retrospective which began in December 2009 at the Museum of Modern Art in New York and traveled to the Kunstmuseum Basel, the Centre Pompidou, Paris, and ended at the [[Tate Modern]], London, in May 2011. Other recent solo exhibitions include Asterisms, Deutsche Guggenheim (2012) and the Guggenheim, New York (2012), exhibitions at the Museo del Palacio de Bellas Artes, Mexico City (2006); the Museum Ludwig, Cologne (2006), Palacio de Cristal, the Museo Nacional Centre de Arte Reina Sofia, Madrid, (2005), the Hirshhorn Museum, Washington D.C. (2004), and the Serpentine Gallery, London (2004).
Orozco participated in the Venice Biennale in 1993, 2003, and 2005, the Whitney Biennial (1995 and 1997), as well as Documenta X (1997) and Documenta XI (2002). He has received numerous awards, including the Seccio Espacios Alternativos prize at the Salon Nacional de Artes Plasticas in Mexico City (1987), a DAAD artist-in-residence grant in Berlin (1995), and the German Blue Orange prize (2006).
== BibliographyLeabharliosta ==
Liosta de na foilseacháin is déanaí atá san áireamh:
A list of recent publications include:
* ''Asterisms.'' Gabriel Orozco. Spector, Nancy and Joan Young. Berlin: Guggenheim, 2012
* ''Gabriel Orozco.'' Morgan, Jessica, and Gabriel Orozco. London: Tate, 2011.
* ''Gabriel Orozco.'' Orozco, Gabriel, Guillermo Santamarina and Marta González Orbegozo. Madrid, Spain: Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, 2005.
== FilmographyScannánaíocht ==
* ''Art:21 Film on Gabriel Orozco'', 2003
* ''Gabriel Orozco'', 2002, directed by Juan Carlos Martin with music by Manuel Rocha Iturbide
== HobbiesCaitheamh aimsire ==
Gabriel Orozco has been a big fan of football ([[Sacar|soccer]]) since he was a youth in Mexico City. Many of his works are related to this popular sport in Mexico. More recently Orozco has taken up the sport of throwing boomerangs.
== ReferencesTagairtí ==
{{Reflist}}
== ExternalNaisc linkssheachtracha ==
* [http://pastexhibitions.guggenheim.org/moving_pictures/highlights_14a.html ''Guggenheim: Pelota en agua'']
* [http://www.moma.org/collection/artist.php?artist_id=7461 Gabriel Orozco]<span> at the </span>Museum of Modern Art
* [http://kadist.org/en/people/gabriel-orozco Gabriel Orozco] at Kadist Art Foundation
* [http://www.kapsul.org/public/gabriel-orozco Gabriel Orozco Kapsul Image Collection]
[[Catagóir:Daoine a rugadh i 1962]]
|
