An difríocht idir athruithe ar: "Sex Pistols"

Nuair a tháinig [[punc-rac]] ar an bhfód i lár na [[1970idí]], bhain an grúpa clúiteach agus míchlúiteach '''Sex Pistols''' rath agus cáil mhór amach, agus feictear orthu inniu mar cheann de na [[Banna ceoil|príomhbhannaí]] ón aicme seo riamh. Cé nár mhair siad ach trí bliana ar dtús, bhí tionchar an-láidir acu ar chúrsaí [[Ceol|ceoil]] agus ar an gcultúr go leathan.

D'eascair an grúpa as The Strand, banna a bhíodh á sheinm le chéile i [[Londain]] ón bhliain 1972. Déagóirí den lucht oibre a bhí ann - Steve Jones ag canadh, Paul Cook mar dhrumadóir agus Wally Nightingale ag seinm an ghiotáir. De réir chuntas a thabharfadh Jones níos déanaí, bhíodh seisean agus Cook ag seinm ar uirlisí ceoil a bhí goidte acu. Ceoltóirí eile a bhíodh á chasadh le The Strand - nó The Swankers mar a thugtaí orthu uaireanta eile - ná Jim Mackin ar an orgán agus Stephen Hayes agus, go gairid, Del Noones ar an ndordghiotár.

Ba gnáchghnách baill an bhanna casadh le chéile ar bhonn rialta ag dhá shiopa éadaí ar Kings Road, sa cheantar [[Chelsea]] - Acme Attractions, de chuid John Krivine agus Steph Raynor (áit ina raibh Don Letts ag obair ina bhainisteoir) agus Too Fast to Live, Too Young to Die de chuid Malcolm McLaren agus Vivienne Westwood. Osclaíodh siopa McLaren agus Westwood sa bhliain 1971 faoin ainm Let It Rock, le athbheochan Teddy Boys na gcaogaidí mar théama. Athainmníodh an siopa an bhliain dár gcionn chun díriú ar athbheochan de stíl eile - stíl an "rocker" a bhí bainte le Marlon Brando. Mar a thug John Lydon níos déanaí: "Beirt shysters a bhí i Malcolm agus Vivienne. Dhíolfaidís rud ar bith d'aon fhaisean a bhíodar in ann greim a fháil ar". I gceann tamaill, bheadh an siopa mar áit lárnach do slua an phuinc-raic, ag mealladh daoine mór le rá ar nós Sid Vicious, Marco Pirroni, Gene October, agus Mark Stewart.