An difríocht idir athruithe ar: "Na Cogaí Púnacha"
Content deleted Content added
m Róbat: Athruithe cosmaideacha |
No edit summary |
||
Líne 1:
[[Íomhá:Map of Rome and Carthage at the start of the Second Punic War.svg|thumb|An Mheánmhuir ag tús an Dara Cogadh Púnach: {{legend|#FF5F57|An Róimh agus a gComhghuaillithe}} {{legend|#9496E8|An Chartaig agus a gComhghuaillithe}} ]]
Sraith de thrí fheachtas míleata ba ea na '''Cogaí Púnacha''' a troideadh idir [[Poblacht na Róimhe]] agus [[An Chartaig Ársa|an Chartaig]], ón bhliain [[264 RC]] go dtí [[146 RC]]. Ag an am, is dócha go raibh an méid cogaíochta inchomparáide leis na chogaidh domhanda a thárla sa chéad seo chaite. Tagann an téarma 'Púnach' ón bhfocal [[Laidin]]e ''Punicus'' (nó ''Poenicus''), rud a chiallaíonn "Cartagach", tagairt do 'shinsearacht [[An Fhéiníc|Fhéiníceach]]' na gCartagach.
Forlámhas a dh'fháil ar [[an tSicil]] - an t-oileán a bhí idir an dá impireacht- b'shin é an t-údar is mó don chéad chogadh Púnach. Bhí coilíneachtaí dá gcuid féin ag na Cartagaigh san oileán, agus bhí na Rómhánaigh ag éirí buartha faoin mbagairt mhíleata a bhí iontu. Ag tús an Chéad Chogaidh, ba leis na Chartagaigh an chumhacht cheannasach is mó in iarthar na [[An Mheánmhuir|Meánmhara]], le hImpireacht mhuirí fhorleathan acu, cé go raibh cumhacht na Róimhe ag bailiú nirt go tapa san [[An Iodáil|Iodáil]], bhí cumhacht a cabhlach lag agus easnamhach i gcomparáid leis na Chartagaigh.
Faoi dheireadh an triú chogaidh, tar éis níos mó ná céad bliain agus cailleadh na céadta míle saighdiúirí ón dá thaobh, chloígh an Róimh Impireacht na gCartach go hiomlán agus scrios siad Cathair na Cartaige, agus d'éirigh leis an Róimh bheith ina stát uilechumhachtach amáin in Iarthar na Meánmhara.▼
Leis deireadh na cogaí Macadónacha - a bhí ar siúl i gcomhthráth leis na Cogaí Púnacha - agus treascairt an [[Seiliúicia|Rí Seiliúcach]] (nó ''Seleucid'') Mór Antiochus III sa Chogadh Rómhánach-Siriach (Conradh Apamea, [[188 RC]]) san mhuir thoir, tháinig an Róimh chun chinn mar an chumhacht cheannasach sa Mheánmhuir agus ceann de na cathracha is cumhachtaí de chuid na [[Ré Clasaiceach|Ré Clasaicigh]]. Thug bua na Róimhe ar na Chartaigh sna cogaí seo stádas oirirc di a bheadh coinneáilte aici go dtí an [[5ú haois]] AD. ▼
▲Faoi dheireadh an triú chogaidh, tar éis níos mó ná céad bliain agus cailleadh na céadta míle saighdiúirí ón dá thaobh, chloígh an Róimh Impireacht na gCartach go hiomlán agus scrios siad Cathair na Cartaige, agus d'éirigh leis an Róimh bheith ina stát uilechumhachtach amáin in Iarthar na Meánmhara.
▲Leis deireadh na cogaí
== Cúlra ==
Line 13 ⟶ 17:
Troideadh an Chéad Chogadh Púnach ([[264 RC|264]]-[[241 RC]]) i bpáirt ar thalamh na Sicile agus na hAifrice, ach den chuid is mó ba chogadh cabhlaigh é. Thosaigh sé mar coimhlint áitiúil sa tSicil idir [[Iéro II na Sioracúise|Iéro II]] na [[Sioracús, an tSicil|Sioracúise]] agus na [[Mamartach|Mamartíní]] ó [[An Mheasána|Mhesána]]. Bhailigh na Mamartíní chucu féin cabhair ó chabhlach na Cartaige, ach ina dhiaidh, sin rinne siad feall orthu ag impigh ar Sheanad na Róimhe cúnamh a thabhairt dóibh i gcoinne na Cartaige. Sheol na Rómhánaigh garastún chun na Measáine a dhaingniú, agus mar gheall ar an feall sin, chuidigh na Cartagaigh leis na Síoracúsaigh. Anois agus an dá chumhacht in achrann lena chéile san choimhlint, d'fhormhéadaigh an teannas eatarthu go tapa go cogadh lánscála le haghaidh na Sicile a smachtú.
Tar éis an bhriste ghéir ag Cath Agrigentum sa bhliain 261 RC, shocraigh ceannaireacht na Cartaige gan a thuilleadh rannpháirtíochtaí thalamh-bhunaithe díreach le léigiúin chumhachtacha na Róimhe a bheith acu, ach díriú ar an bhfarraige áit gur chreid siad go mbeadh an buntáiste ag loingeas ollmhór na gCartach. Ar dtús
== Toradh ==
Line 21 ⟶ 26:
== An Tréimhse idir an Chéad agus an Dara Cogadh Púnach ==
De réir [[Polibius]] bhí roinnt comhaontuithe trádála idir an Róimh agus an Chartaig, fiú comhghuaillíocht chomhpháirteach i gcoinne an rí [[Piorr Epirót]]. Nuair a rinne an Róimh agus na Cartagaigh síocháin sa bhliain 241 RC, scaoileadh saor na 8,000 príosúnach cogaidh go léir a bhí faoi ghlas ag na Cartagaigh, agus ní raibh ar an Róimh aon airgid fhuascailte a íoch astu, ina theannta sin, fuair an Róimh roinnt mhaith airgid mar slánaíocht chogaidh. Mar sin féin, dhiúltaigh na Cartagaigh na tréigtheoirí Rómhánacha a bhí ag fónamh i measc a gcuid trúpaí a sheachadadh go dtí an Róimh.
D'éirigh an chéad conradh a bhí eatarthu ina cnámh spáirne, conradh a bhí comhaontaithe idir Amlicar Barca agus ceannasaí Rómhánach na Sicile. Bhí alt ann sa chonradh seo ina raibh sé leagtha síos mar choinníoll go raibh ar tionól coiteann na Rómhánach glacadh leis an gconradh d'fhonn é a bheith bailí. Ar an drochuair, dhiúltaigh an tionól an conradh agus d'ardaigh sé an meid slánaíochta a bhí ar an Chártaig a íoch.
|