Is géineas é Passiflora, ar a dtugtar lusanna na páise[1]fíniúnacha na páise freisin, de thart ar 550 speiceas de phlandaí bláthanna, an géineas tíopa na fine Passifloraceae.

WD Bosca Sonraí Ainmhí BheoLus na páise
Passiflora Cuir in eagar ar Wikidata

Passiflora pardifolia Cuir in eagar ar Wikidata
Sonraí
Is foinse é an tacsón seo depáiseog Cuir in eagar ar Wikidata
Tacsanomaíocht
For-ríochtEukaryota
RíochtPlantae
OrdMalpighiales
FinePassifloraceae
GéineasPassiflora Cuir in eagar ar Wikidata
L., 1753
Cineál tacsanomaíochPassiflora incarnata Cuir in eagar ar Wikidata
Ainmníocht
Stádas ainmníochtanomen conservandum agus typus conservandus Cuir in eagar ar Wikidata
Ainm comhchiallach an tacsóin
Disemma Cuir in eagar ar Wikidata
Géineasbaininscneach Cuir in eagar ar Wikidata

Is fíniúnacha teannóg-iompartha den chuid is mó iad, agus toircrainn iad cuid acu. Is féidir leo a bheith adhmadachluibheach. Táirgeann na bláthanna seo bláthanna rialta agus de ghnáth bláthanna péacacha le Corónacha sainiúla. Tá an bláth peintiméarach agus tagann torthaí neamhoscailteach le go leor síolta orthu agus iad ag aibiú.

Dáileadh cuir in eagar

Tá dáileadh pailéathrópaiceach den chuid is mó ag na Passiflora, murab ionann agus a fhine Passifloraceae, a chuimsíonn níos mó speiceas ón Sean-Domhan (mar an géineas Adenia). Tá formhór mór na bPassiflora le fáil i Meicsiceo, i Meiriceá Láir agus i Meiriceá Theas, cé go bhfuil ionadaithe breise sna Stáit Aontaithe, in Oirdheisceart na hÁise, agus san Aigéine.[2] Leantar ag aithint speicis nua: mar shampla, ní raibh P. xishuangbannaensis agus P. pardifolia ar eolas ag an bpobal eolaíochta ach ó 2005 agus 2006, faoi seach.


 
Passiflora foetida

Tagairtí cuir in eagar

  1. “Passiflora” | téarma.ie”. Téarma.ie: An Bunachar Náisiúnta Téarmaíochta don Ghaeilge. An Coiste Téarmaíochta. Dáta rochtana: 2023-06-26.
  2. Krosnick, S.E. (2013). "New insights into the evolution of Passiflora subgenus Decaloba (Passifloraceae): phylogenetic relationships and morphological synapomorphies". Systematic Botany 38 (3): 692–713. doi:10.1600/036364413x670359.