An Chré

Cumadh an phaidir An Chré (Credo: Laidin) ag Céad Chomhairle Nicé sa bhliain 325 AD. Úsáidtear go forleathain é i ndeasghnátha na hEaglaise Críostaí go dtí an lá atá inniu ann.

Íomhá de Chonstaintín I agus easpaig ag Céad Chomhairle Nicé (325), agus ina lámha téacs na Cré sa bhfoirm a tugadh di ag an gCéad Chomhairle i gCathair Chonstaintín (381)

Téacs

Siad na focail as Gaeilge ná:

An Chré

Creidim in aon Dia amháin,

an tAthair uilechumhachtach,

a rinne neamh agus talamh

agus an uile ní sofheicthe agus dofheicthe.

Agus in aon Tiarna amháin Íosa Críost, Mac Aonghine Dé,

an té a rugadh ón Athair

sula raibh aon saol ann.

Dia ó Dhia, solas ó sholas,

fíor-Dhia ó Fhíor-Dhia;

an té a gineadh agus nach ndearnadh,

agus atá de chomhshubstaint leis an Athair;

is tríd a rinneadh an uile ní.

Ar ár son-na, an cine daonna, agus ar son ár slánaithe,

thuirling sé ó neamh.

Ionchollaíodh le cumhacht an Spioraid Naoimh é

i mbroinn na Maighdine Muire

agus ghlac sé nádúr daonna.

Céasadh ar an gcros é freisin ar ár son faoi Phontius Píoláit;

d'fhulaing sé páis, agus adhlacadh é.

D'aiséirigh an treas lá de réir mar a d'fhógair na Scrioptúir;

chuaigh suas ar neamh; tá ina shuí ar dheis an Athar.

Tiocfaidh sé an athuair faoi ghlóir

le breithiúnas a thabhairt ar bheo agus ar mhairbh,

agus ní bheidh deireadh lena ríocht.

Creidim sa Spiorad Naomh,

Tiarna agus bronntóir na beatha,

an té a ghluaiseann ón Athair (agus ón Mac).

Tugtar dó adhrach agus glóir,

mar aon leis an Athair agus leis an Mac:

is é a labhair trí na fáithe.

Creidim san aon Eaglais, naofa, chaitliceach, aspalda.

adhmhaím an t-aon bhaisteadh amháin

chun maithiúnas na bpeacaí.

Agus táim ag súil le haiséirí na marbh

agus le beatha an tsaoil atá le teacht. Amen.