Samhail Bohr

San fhisic adamhach, is éard atá sa tSamhail Bohr nó sa tSamhail Rutherford-Bohr, a chuir Niels Bohr agus Ernest Rutherford i láthair i 1913, córas ina bhfuil núicléas beag dlúth timpeallaithe ag leictreoin fhithiseacha - cosúil le struchtúr an Ghrianchórais, ach le haomadha a sholáthraíonn fórsaí leictreastatacha in áit imtharraingthe. Tar éis an tSamhail Chiúbach (1902), Samhail na Maróige Rísíní (1904), samhail Satarnach (1904), agus samhail Rutherford (1911) tháinig samhail Rutherford-Bohr nó go gairid an tSamhail Bohr (1913). Bhain an feabhsúchán ar samhail Rutherford 1911 go príomha leis an léirmhíniú fisiceach chandamach nua.

Samhail an Chíste den adamh hidrigine ( Z = 1 ) nó ian cosúil le hidrigin ( Z > 1 ), sa chás go dtimpeallaíonn an leictreon, atá luchtaithe go diúltach agus gaibhnithe do sceall adamhach, núicléas adamhach beag atá luchtaithe go dearfach agus nuair a léimeann leictreon idir fithisí, agus méid astaithe nó ionsúite d' fhuinneamh leictreamaighnéadach ( h ν ) leis. Taispeántar na fithisí ina bhféadfaidh an leictreon taisteal mar chiorcail ghlasa; méadaíonn a nga mar n ², áit arb é n an phríomhuimhir chandamach . Léiríonn an 3 → 2 anseo an chéad líne den shraith Balmer, agus i gcás hidrigine ( Z = 1 ) tá fótón de thonnfhad 656nm mar thoradh air (an solas dearg).