Is riail bhunúsach ií i gcúrsaí srutha leictrigh. “Má bhíonn foinse voltais mar chill leictreach nó dineamó ann, agus má cheanglaítear ceann amháin de sheoltóir miotalach líneach le teirminéal dearfach na foinse, is an ceann eile leis an teirminéal diúltach, sreabhann sruth leictreach tríd an seoltóir. Is é an voltas a fheidhmíonn chun an sruth a bhrú chun tosaigh, agus is é dlí Ohm go bhfuil an sruth direach i gcomhréir leis an voltas idir cinn an tseoltóra, nó go bhfuil an cóimheas idir voltas (i voltais, V) is an sruth (in aimpéir, A) ina thairiseach” <ref>Matt Hussey, Fréamh an Eolais (Coiscéim, 2011)</ref>.
Tugtar an fhriotaíocht ar an gcóimheas thuas, agus is é an t-óm (n) a aonad. Más beag an fhriotaíocht is maith an seoltóir chun seolta leictrigh, agus más an-mhór an fhriotaíocht ní shreabhann oiread ar fiú trácht air de shruth.
