Anraí VI Shasana
Bhí Anraí VI (6 Nollaig 1421 – 21 Bealtaine 1471) ina Rí ar Shasana ó 1422 go 1461 agus arís ó 1470 go 1471, agus ina Rí ar an bhFrainc (faoi dhíospóid), ó 1422 go 1453 . An t-aon leanbh a bhí ag Anraí V, tháinig sé i gcomharbacht ar ríchathaoir Shasana ar bhás a athar, agus é ocht mí d'aois; agus tháinig sé i gcomharbacht ar ríchathaoir na Fraince ar bhás a sheanathar máthartha, Séarlas VI, go gairid ina dhiaidh sin.
  | |
| Ainm sa teanga dhúchais | (en) Henry VI |
|---|---|
| Beathaisnéis | |
| Breith | 6 Nollaig 1421 Caisleán Windsor, England |
| Bás | 21 Bealtaine 1471 49 bliana d'aois Túr Londan, England |
| Áit adhlactha | St George's Chapel, Windsor (en)  |
| Tiarna Éireann | |
| 3 Deireadh Fómhair 1470 – 4 Aibreán 1471 | |
| Monarc Ríocht Shasana | |
| 3 Deireadh Fómhair 1470 – 4 Aibreán 1471 ← Éadbhard IV Shasana – Éadbhard IV Shasana → | |
| Tiarna Éireann | |
| 31 Lúnasa 1422 – 4 Márta 1461 | |
| Monarc Ríocht Shasana | |
| 31 Lúnasa 1422 – 4 Márta 1461 ← Anraí V Shasana – Éadbhard IV Shasana → | |
| Diúc na hAcatáine | |
| | |
| Faisnéis phearsanta | |
| Reiligiún | Caitliceachas |
| Gníomhaíocht | |
| Gairm | polaiteoir, monarc |
| Eile | |
| Teideal uasal | Diúc Monarc Ríocht Shasana |
| Teaghlach | Teaghlach Lancaster |
| Céile | Margaret Anjou (1445 (Féilire Ghréagóra), 1445 (Féilire Ghréagóra)–) |
| Páiste | Éadbhard Westminster |
| Athair | Anraí V Shasana agus Catherine Valois |
| Siblín | Edmund Tudor, Céad Iarla Richmond agus Jasper Tudor |
Gradam a fuarthas
| |
Síniú  | |
.svg) | |
   | |
Rugadh Anraí le linn an chogaidh fhada idir Sasana agus an Fhrainc a dtugtar an Cogadh Céad Bliain (1337 -1453) air, ag tús a thríú céime, inar chuir a uncail, Séarlas VII (FraincísLancastrian, in aghaidh éileamh na bPlantaigíneach ar ríchathaoir na Fraince, éileamh a bhí daingnithe i gConradh Troyes (1420). Is é an t-aon mhonarc Sasanach é a corónaíodh ina Rí ar an bhFrainc, agus a chorónú sa bhliain 1431 ar siúl in Ardeaglais Notre Dame. Chonaic a luathréimeas, nuair a bhí Sasana á rialú ag Rialtas na Leasríochta, buaicphointe na cumhachta Sasanaí sa Fhrainc. Mar sin féin, rinne fadhbanna míleata, taidhleoireachta agus eacnamaíochta ina dhiaidh sin damáiste do chúis Shasana faoin am gur fógraíodh Anraí aibí go leor chun foramhas na Ríocht a fháil i 1437. Bhí deacrachtaí míleata ag an rí óg sa Fhrainc, agus géarchéimeanna polaitiúla agus airgeadais i Sasana, áit ar thosaigh deighiltí i measc na n-uasal ina rialtas ag leathnú.
I gcodarsnacht lena athair, cuirtear síos ar Anraí VI mar faiteach, cúthail, éighníomhach, flaithiúil agus i gcoinne na cogaíochta agus an fhoréigin; tar éis 1453, bhí neamhsheasmhacht mheabhrach air. Mar gheall ar a réimeas neamhéifeachtach ba bheag nár cailleadh tailte iomlán na Sasanach sa Fhrainc. Sa bhliain 1445 – go pointe áirithe agus é ag súil le síocháin a bhaint amach – phós Anraí neacht Shéarlais VII, Marguerite d'Anjou, a deirtí gur neach ceanntréan a bhí inti.
Theip ar pholasaí na síochána agus cuireadh tús leis an gcogadh arís, agus d'éirigh leis an bhFrainc cuid mhór den chríoch a bhí ag na Sasanaigh a aisghabháil go tapa, lena n-áirítear a dtailte sinsearacha san Acatáin agus san Normainn chloíte. Faoin mbliain 1453, ba é an Calais an t-aon chríoch a bhí faoi smacht Shasana ar an mór-roinn. laghdaíodh an ghnaoi intíre a bhí ar Anraí sna 1440idí, go páirteach toisc gur bhain suaitheadh áirithe le nochtadh an eolais go raibh críoch mhór, thábhachtach ó thaobh straitéise de (Le Maine) tugtha ar ais go rúnda do na Francaigh. Spreag príomhchomhairleoir an rí, William de la Pole, 1ú Diúc Suffolk, éirí amach mór sa bhliain 1450. Spreag faicsin gus neacha eile an t- ardú ar an neamhord breise sa tír: choinnigh móruaisle réigiúnacha líon na searbhóntaí armtha príobháideacha, lena n-áirítear saighdiúirí a d'fhill ón bhFrainc, lenar throid siad coinbhleachtaí réigiúnacha (.i. an t-easaontas Percy - Neville), sceimhligh siad a gcomharsana, cuireadh pairilis ar na cúirteanna, agus bhí an lámh in uachtar acu AR AN sa rialtas.[1]