Éadbhard Westminster, Prionsa na Breataine Bige
Ba é Éadbhard Westminster (13 Deireadh Fómhair 1453 - 4 Bealtaine 1471), ar a dtugtaí Éadbhard Lancaster freisin, an t-aon mhac a bhí ag Anraí VI Shasana agus le Marguerite d'Anjou. Maraíodh é agus é seacht mbliana déag d'aois ag Cath Tewkesbury.
  | |
| Ainm sa teanga dhúchais | (en) Edward of Westminster |
|---|---|
| Beathaisnéis | |
| Breith | 13 Deireadh Fómhair 1453 Tithe na Parlaiminte, England |
| Bás | 4 Bealtaine 1471 17 bliana d'aois Cath Tewkesbury, Ríocht Shasana |
| Siocair bháis | Maraíodh i gcomhrac |
| Áit adhlactha | Mainistir Tewkesbury |
| Faisnéis phearsanta | |
| Reiligiún | Caitliceachas |
| Gníomhaíocht | |
| Gairm | saighdiúir |
| Teangacha | Béarla |
| Eile | |
| Teideal uasal | Prionsa na Breataine Bige |
| Teaghlach | Teaghlach Lancaster |
| Céile | Anne Neville (1470 (Féilire Ghréagóra)–1471) |
| Athair | Anraí VI Shasana agus Margaret Anjou |
Gradam a fuarthas | |
.svg) | |
 | |
Luathshaol
cuir in eagarRugadh Éadbhard ag Pálás Westminster, Londain, [1] an t-aon mhac a bhí ag Anraí VI Shasana agus a bhean chéile, Marguerite d'Anjou. Ag an am, bhí achrann idir lucht tacaíochta Anraí agus lucht tacaíochta Richard Plantagenêt, 3ú Diúc Eabhrac, a raibh éileamh acu ar an ríchathaoir agus a chuir in aghaidh údarás oifigigh stáit Anraí. Bhí meabhairghalar ar Anraí, agus bhí ráflaí forleathan go raibh an prionsa mar thoradh ar chaidreamh idir a mháthair agus duine dílis dá lucht tacaíochta. Bhí Edmund Beaufort, 2ú Diúc Somerset, agus Tomás de Buitléir, 2ú Iarla Urmhumhan, beirt in amhras faoi athair an Phrionsa Éadbhard; [2] áfach, níl aon fhianaise dhaingean ann chun tacú leis na ráflaí, agus ní raibh Anraí é féin in amhras faoi dhlisteanacht an ghasúir agus d’admhaigh sé go poiblí a atharthacht. Infheistíodh Éadbhard mar Phrionsa na Breataine Bige ag Caisleán Windsor sa bhliain 1454 .