Cearrbhachas in Éirinn
Bhí an chéad leasú ar dhlíthe cearrbhachais sa Stát le 90 bliain - an Bille um Rialáil Cearrbhachais - faoi bhráid Thithe an Oireachtais sa bhliain 2024.[1] 'Sé meaisíní sliotáin an cineál cearrbhachais is coitianta in Éirinn, chomh maith le scríob chártaí, geallta ar rásaí capall, geallta i measc cairde, bingó agus crannchuir.
.jpg)
Dlí
cuir in eagarCé go dtarraingítear athchóiriú tábhachtach sa réimse anuas le fada an lá, is é an tAcht um Chearrbhachas agus Crannchuir, 1956[2] an reachtaíocht a rialaíonn an cheist fós, maidir le go leor foirmeacha cearrbhachais, cosúil leis an bpócar, cluichí casaíne agus biongó.[3]
Ní féidir ticéad Lató a cheannach nó geall a chur in Éirinn roimh 18 mbliana d’aois. Faoin Acht um Chearrbhachas 1931, is cion é do leanaí a bheith i siopa geallghlacadóra ar bith. Mar sin féin, faoin Acht um Chearrbhachas agus Crannchuir 1956 féadfar a bheith i mbun cearrbhachais i halla siamsaíochta nó ag aonach siamsaíochta ag 16 bliana d’aois.
Andúil
cuir in eagarDeir an Institiúid Taighde Eacnamaíochta agus Sóisialta (ITES), tá fadhb chearrbhachais ag aon duine amháin as 28 in Éirinn.[4][5] Léiríonn an taighde go bhfuil andúil cearrbhachais go cinnte ag 4% de dhaoine agus rian den fhadhb ag 25% dóibh. Tuigtear gur ionann fadhb chearrbhachais agus tionchar chomh díobhálach agus docharach a bheith ag cearrbhachas ar shaol duine is go dtéann sé i gcionn ar a gcuid airgid, a sláinte agus a saol sóisialta. chaith daoine €30.62 ar an meán sa tseachtain le cearrbhachas.[1]
Leanaí
cuir in eagarDe réir an ITES, tá ceangal láidir idir taithí daoine nuair a bhí siad ina bpáistí agus fadhbanna cearrbhachais níos déanaí ina saol. Tá dhá oiread seans ann go mbeidh fadhb chearrbhachais ag daoine in Éirinn a bhí i mbun cearrbhachais de chineál éigin ina bpáistí is atá ag an té nach raibh aon plé díreach aige lena leithéid ina óige. Tá beagnach a dhá oiread dóchúlachta ann go mbeidh fadhb chearrbhachais ag duine a mbíodh tuismitheoir leis i mbun dian chearrbhachais nuair a bhí sé ina pháiste. Thosaigh dhá dtrian de na daoine ar an gcearrbhachas sular bhain siad 18 mbliana d'aois amach.
Níl aon ar pháistí in Éirinn bheith i mbun cearrbhachais, ná dul isteach in ionaid, aipeanna, ná suíomhanna idirlín cearrbhachais agus beartais chun aois daoine a fhíorú ar ardáin chearrbhachais, mar roghanna chun an baol cearrbhachais a laghdú.[1]
Údarás Rialála Cearrbhachais na hÉireann
cuir in eagarFéach freisin
cuir in eagarTagairtí
cuir in eagar- ↑ 1.0 1.1 1.2 Nuacht RTÉ (2024-06-19). "Páistí a chuir geallta ina n-óige i mbaol andúil cearrbhachais" (as ga-IE).
- ↑ Tithe an Oireachtais (1955-03-31). "An tAcht um Chearrbhachas agus Crannchuir, 1956 – Uimh. 2 de 1956 – Tithe an Oireachtais" (ga). www.oireachtas.ie. Dáta rochtana: 2024-06-19.
- ↑ Scoil Dlí, COBÁC. "An tAcht um Chearrbhachas agus Crannchuir, 1956". www.facebook.com. Dáta rochtana: 2024-06-19.
- ↑ "ESRI estimates 1-in-30 adults in Ireland now suffers from problem gambling | ESRI" (en). www.esri.ie (2023-10-05). Dáta rochtana: 2024-06-19.
- ↑ Diarmaid Ó Ceallaigh, Shane Timmons, Deirdre Robertson, Pete Lunn (2023-10-05). "Measures of problem gambling, gambling behaviours and perceptions of gambling in Ireland" (as en).
- ↑ Béárla: Gambling Regulatory Authority of Ireland
- ↑ Citizensinformation.ie. "Údarás Rialála Cearrbhachais na hÉireann" (ga). www.citizensinformation.ie. Dáta rochtana: 2024-06-19.