Feirmeoireacht ingearach
Is í an fheirmeoireacht ingearach an cleachtas barra a fhás i sraitheanna atá cruachta go hingearach.[1] Is minic a chuimsíonn sí feirmeoireach i dtimpeallacht rialaithe, a bhfuil sé mar aidhm aici fás na bplandaí a bharrfheabhsú, agus teicnící feirmeoireachta a dhéanamh amhail an hidreaponaic, an uisceponaic agus an aeraponaic.[1] I measc na roghanna coitianta a bhaineann le struchtúir le haghaidh córais ingearacha feirmeoireachta tá foirgnimh, coimeádáin loingseoireachta, tolláin, agus seaftaí mianaigh tréigthe. As of 2020, tá comhionann le thart ar 30 heicteár (74 acra) de thalamh feirme ingearach oibriúcháin ar domhan.[2]
Mhol Dickson Despommier, ollamh le Sláinte Phoiblí agus Comhshaoil in Ollscoil Columbia, coincheap nua-aimseartha na feirmeoireachta ingearaí sa bhliain 1999.[3] Smaoinigh Despommier agus a chuid mac léinn ar dearadh d'fheirm ilstóraigh a d'fhéadfadh 50,000 duine a bheathú.[4] Cé nach bhfuil an dearadh tógtha fós, d'éirigh leis an smaoineamh aird a tharraingt ar an bhfeirmeoireacht ingearach.[4]
Is é an buntáiste is mó a bhaineann le teicneolaíochtaí feirmeoireachta ingearacha a úsáid ná an táirgeacht barr méadaithe a thagann le haonad achair níos lú de riachtanas talún. .[5] Buntáiste eile a bhfuil ráchairt air is ea an cumas méadaithe éagsúlacht mhaith barraí a chothú ag an am céanna toisc nach bhfuil na ceapacha céanna talún ag barra agus iad ag fás. Ina theannta sin, tá barraí frithsheasmhach in aghaidh na haimsire mar gheall ar a suíomh laistigh, rud a chiallaíonn go gcailltear níos lú barra mar gheall ar theagmhais adhaimsire nó aimsire gan choinne. De bharr a húsáide teoranta talún, ní chuireann an fheirmeoireacht ingearach isteach chomh mór ar na plandaí agus ar na hainmhithe dúchasacha, as a dtiocfaidh tuilleadh caomhnaithe ar an bhflóra agus ar an bhfána áitiúil.[6]
Mar thoradh ar na dul chun cinn seo tá cuideachtaí feirmeoireachta ingearacha tar éis méideanna maoinithe gan fasach a bhailiú i Meiriceá Thuaidh [7] agus i gcodanna eile den domhan mar an Meánoirthear.[8] Sa lá atá inniu ann, tá caipitlithe fiontair, rialtais, institiúidí airgeadais, agus infheisteoirí príobháideacha [9] i measc na bpríomhinfheisteoirí san earnáil.
Tá dúshláin eacnamaíocha os comhair teicneolaíochtaí feirmeoireachta ingearacha agus tá costais mhóra tionscnaimh ag baint leo i gcomparáid le feirmeacha traidisiúnta. I Victoria na hAstráile, chosnódh feirm ingearach 10 leibhéal "hipitéiseach" breis agus 850 uair níos mó in aghaidh an mhéadair chearnaigh de thalamh arúil ná mar a bheadh ar fheirm thraidisiúnta faoin tuath.[10] Bíonn éilimh mhóra fuinnimh ar fheirmeacha ingearacha freisin mar gheall ar úsáid solais fhorlíontaigh cosúil le dé-óid astaithe solais. Thairis sin, má úsáidtear fuinneamh neamh-inathnuaite chun freastal ar na héilimh fuinnimh sin, d'fhéadfadh feirmeacha ingearacha níos mó truaillithe a dhéanamh ná feirmeacha traidisiúnta nó tithe gloine..
Teicnící
cuir in eagar.jpg)
Hidreaponaic
cuir in eagar
Uiscephonaic
cuir in eagarAeraponaic
cuir in eagar
Bhí aireagán na haeropónaice spreagtha ag tionscnamh NASA (an Riarachán Náisiúnta Aerloingseoireachta agus Spáis) chun bealach éifeachtach a fháil chun plandaí a fhás sa spás sna 1990idí. Murab ionann agus hidreaponaic agus uiscaponaic thraidisiúnta, ní éilíonn an aeraponaic aon leacht nó meán soladach chun plandaí a fhás. Ina áit sin, spraeáiltear tuaslagán leachtach le cothaithigh i seomraí aeir ina bhfuil na plandaí ar crochadh. Is í an aeraponaic an teicníc fáis gan-ithir is inbhuanaithe, toisc go n -úsáideann íé suas le 90% níos lú uisce ná na gnáthchórais hidreaponaice is éifeachtaí agus agus ní éilíonn sí aon mheán fáis níos mó. Faoi láthair, ní gá córais feirmeoireachta ingearacha a chur in ionad meán fáis ar bith. Ina theannta sin, tugann easpa na meán fáis deis do chórais aeraponaice dearadh ingearach a ghlacadh, a shábhálann níos mó fuinnimh toisc go ndéantar breis leachta a dhraenáil go huathoibríoch trí dhomhantarraingt, de bhrí gur minic a bhíonn caidéil uisce ag teastáil ó ghnáthchórais chothrománachahidreaponaice chun tuaslagán iomarcach a rialú. Faoi láthair, níor cuireadh córais feirmeoireachta ingearacha i bhfeidhm go forleathan san Eoraip, ach tá siad ag tosú ag mealladh aird shuntasach.
Tagairtí
cuir in eagar- ↑ 1.0 1.1 Birkby (January 2016). “Vertical Farming”. ATTRA Sustainable Agriculture Program. Dáta rochtana: 28 October 2019.
- ↑ Terazono (31 October 2020). "Vertical farming: hope or hype?". Financial Times. Dáta rochtana: 7 November 2020.
- ↑ “Dickson Despommier | Columbia University Mailman School of Public Health”. www.mailman.columbia.edu. Dáta rochtana: 4 November 2019.
- ↑ 4.0 4.1 Cooper. “Going Up? Vertical Farming in High-Rises Raises Hopes” (en). Pacific Standard. Dáta rochtana: 4 November 2019.
- ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."" (en).
- ↑ Navarro (1 September 2012). "Rewilding Abandoned Landscapes in Europe" (as en). Ecosystems 15 (6): 900–912. doi:. ISSN 1435-0629.
- ↑ “Little Leaf Farms Banks a USD 300 Million Funding”. iGrow News. iGrow News. Dáta rochtana: 14 August 2022.
- ↑ “Pure Harvest Smart Farm Nets a USD 180.5 Million Funding Round”. iGrow News. iGrow News. Dáta rochtana: 14 August 2022.
- ↑ “PitchBook Data Show VC Backs Vertical Farming”. iGrow News. iGrow News. Dáta rochtana: 14 August 2022.
- ↑ Benke (1 January 2017). "Future food-production systems: vertical farming and controlled-environment agriculture". Sustainability: Science, Practice and Policy 13 (1): 13–26. doi:.