Simon Harcourt, 1ú Iarla Harcourt
Ba thaidhleoir agus ginearál Briotanach é Simon Harcourt, 1ú Iarla Harcourt, PC, FRS (1714 – 16 Meán Fómhair 1777), ar a dtugtar an Bíocunta Harcourt idir 1727 agus 1749, a bhí ina Fhear Ionaid an Rí in Éirinn.[1]
  | |
| Beathaisnéis | |
|---|---|
| Breith | 1714 Oxfordshire, England |
| Bás | 16 Meán Fómhair 1777 62/63 bliana d'aois Oxfordshire, England |
| Siocair bháis | Bá |
| Áit adhlactha | Church of St Michael, Stanton Harcourt (en)  |
| Fear Ionaid na hÉireann | |
| ← George Townshend, 1st Marquess Townshend (en) – John Hobart, 2nd Earl of Buckinghamshire (en) → | |
| Faisnéis phearsanta | |
| Scoil a d'fhreastail sé/sí | Scoil Westminster |
| Gníomhaíocht | |
| Gairm | taidhleoir, polaiteoir |
| Ball de pháirtí polaitíochta | Fuig |
| Ball de | An Cumann Ríoga (1753–) |
| Gairm mhíleata | |
| Brainse míleata | Arm na Breataine |
| Céim mhíleata | oifigeach coitianta |
| Eile | |
| Teideal uasal | Iarla Harcourt (1749–1777) |
| Céile | Rebecca Samborne le Bas (1735–) |
| Páiste | George Harcourt, 2ú hIarla Harcourt, Anne Harcourt, Elizabeth Harcourt, William Harcourt, 3ú hIarla Harcourt |
| Athair | Simon Harcourt agus Elizabeth Evelyn |
| Siblín | Martha Harcourt |
Gradam a fuarthas | |
 | |
 | |
Beathaisnéis cuir in eagar
Rugadh Harcourt in Oxfordshire, mac don Ró-Onórach Simon Harcourt, Teachta Parlaiminte do Wallingford agus Abingdon, agus Elizabeth Evelyn, deirfiúr an Tiarna John Evelyn, 1ú Bairnéad. Fuair a athair bás sa bhliain 1720, nuair a bhí Simon fós ina pháiste beag. Fuair sé a chuid oideachais i Scoil Westminster agus i 1727 tháinig sé i gcomharbacht ar a sheanathair Simon Harcourt, 1ú Bíocunta Harcourt mar 2ú Bíocunta Harcourt. Sa bhliain 1745, tar éis dó reisimint a thógáil le haghaidh seirbhíse le linn Éirí Amach na Seacaibíteach, an 76ú Coise (Reisimint an Tiarna Harcourt), fuair sé coimisiún mar choirnéal san arm. Scoir an reisimint ar 10 Meitheamh 1746.
Sa bhliain 1749, cruthaíodh é mar Iarla Harcourt ó Stanton Harcourt. Ceapadh é ina ghobharnóir ar phrionsa na Breataine Bige, ina dhiaidh sin Seoirse III, sa bhliain 1751; agus tar éis don duine deiridh sin dul isteach sa ríchathaoir, sa bhliain 1761, ceapadh é ina ambasadóir speisialta go Mecklenburg-Strelitz, chun a bheith i mbun idirbheartaíochta don phósadh idir an Rí Seoirse agus Charlotte Mecklenburg - Strelitz (Banphrionsa Charlotte), a thug sé go Sasana.[2]
Bhí roinnt ceapachán aige sa chúirt agus sa tseirbhís taidhleoireachta. Ba é ambasadóir na Breataine go Páras ó 1768 go 1772. Fuair sé ardú céime go céim ghinearáil i 1772; agus i mí Dheireadh Fómhair na bliana céanna tháinig sé i gcomharbacht ar an Tiarna Townshend mar Fear Ionaid an Rí in Éirinn, oifig a bhí aige go dtí 1777. B'éigean an moladh a rinne sé cáin 10% a ghearradh ar chíosanna tiarnaí neamhchónaitheacha a thréigean mar gheall ar fhreasúra i Sasana; ach d’éirigh leis ceannairí an Fhreasúra in Éirinn a thabhairt le chéile, agus d'áitigh sé ar Henry Flood oifig a ghlacadh sa rialtas. Agus é ag éirí as in Eanáir 1777, chuaigh sé ar scor go dtí Páirc Nuneham. Fuair sé bás ann go gairid ina dhiaidh sin trí thimpiste a bháthadh i dtobar agus é ag iarraidh an madra ab ansa leis, a thit isteach sa tobar, a tharrtháil agus an bheirt amuigh ag siúl.[2] D’éirigh leis an madra a tharrtháil gur chaill sé a shaol; roinnt uaireanta an chloig tar éis dó dul ar iarraidh, fuarthas amach go raibh Harcourt i mullach a chinn síos an tobar gan ach a chosa agus a ghéige coise íochtaraí le feiceáil os cionn an uisce agus an madra ina shuí ar a chosa..[3]
Saol pearsanta cuir in eagar
Phós sé, ar 16 Deireadh Fómhair 1735, Rebecca Samborne Le Bass (d’éag 16 Eanáir 1765), iníon agus ban-oighre Charles Samborne Le Bass, ó Mhainistir Pipewell, Sír Northampton. Bhí beirt mhac agus beirt iníon acu: [2]
- Phós George Simon Harcourt, 2ú hIarla Harcourt (1 Lúnasa 1736 – 20 Aibreán 1809), ar 26 Meán Fómhair 1765 a chol ceathrar an tOnórach. Elizabeth Venables-Vernon (21 Eanáir 1746 – 25 Eanáir 1826), iníon le George Venables-Vernon, 1ú Barún Vernon agus Martha Harcourt, gan eisiúint.
- Phós an Bhantiarna Eilís Harcourt (18 Meitheamh 1739 – 21 Eanáir 1811), ar 20 Meitheamh 1763 an Tiarna William Lee, 4ú Barún, Hartwell (12 Meán Fómhair 1726 – 6 Iúil 1799) [4]
- An Ró-Onórach Anne Harcourt [5] (Meitheamh 1741 – Lúnasa 1746) [6]
- William Harcourt, 3ú hIarla Harcourt.(20 Márta 1743 - 17 Meitheamh 1830), ar tháinig deireadh leis na teidil teaghlaigh nuair a d'éag siad gan eisiúint fireannach.
Tagairtí cuir in eagar
- ↑ Burke, Sir Bernard, ed. (1883). A Genealogical History of the Dormant, Abeyant, Forfeited, and Extinct Peerages of the British Empire (3 ed.). London: Harrison. pp. 261–263. ISBN 0-8063-0789-7.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "A Genealogical History of the Dormant, Abeyant, Forfeited, and Extinct Peerages of the British Empire" (1883): 261–263. London: Harrison.Burke, Sir Bernard, ed. (1883). A Genealogical History of the Dormant, Abeyant, Forfeited, and Extinct Peerages of the British Empire (3 ed.). London: Harrison. pp. 261–263. ISBN 0-8063-0789-7.
- ↑ "Deaths" (September 1777). The Scots Magazine.
- ↑ Knapton. “Portrait of Lady Elizabeth Harcourt, Lady Lee (d.1811)”. National Trust.
- ↑ Oxfordshire, England, Church of England Baptism, Marriages, and Burials, 1538-1812
- ↑ "The Peerage of England, Scotland, and Ireland" (in en) (1790). W. Owen; L. Davis; and J. Debrett. Dáta rochtana: 15 December 2018.