Níor d'fhág bás an Rí Éadbhard <ref name=Handbook29>Fryde, et al. ''Handbook of British Chronology'' p. 29</ref>{{efn|There is some slight confusion in the original sources about the exact date; it was most likely 5 January, but a few contemporaneous sources give 4 January.<ref name=Edward250>Barlow ''Edward the Confessor'' p. 250 and footnote 1</ref>}} ar an 5 Eanáir 1066 aon oidhre soiléir, agus chuir iomaitheoirí éagsúla éileamh ar ríchathaoireach Shasana chun cinn. <ref name=Death167>Higham ''Death of Anglo-Saxon England'' pp. 167–181</ref> Ba é Arald (Bearla: Harold) Godwinson, an t-iarla Wessex, comharba díreach Éadbhaird ,an ceann is saibhre agus is cumhachtaí de na huaisle Sasanacha agus mac Godwin, a chéile comhraic roimhe sin. Bhí Arald tofa mar rí ag Witenagemot Shasana agus coróinithe ag Ardeaspag Eabhrac Ealdred, cé gur éiligh bolscaireacht Normannach go ndearna Stigand, Ardeaspag Canterbury, a thoghadh go neamhdhéiniúil, an searmanas.<ref name=Death167/><ref name=Walker136>Walker ''Harold'' pp. 136–138</ref> Ag an am céanna, chuir dhá rialtóir cumhachtacha in aice láimhe dúshlán ar Harold. D'éiligh Diúc Uilleam gur gheall an Rí Éadbhard an ríchathaoir dó agus gu aontaigh Harold leis seo.<ref name=BatesWilliam73>Bates ''William the Conqueror'' pp. 73–77</ref> D'fhógair Harald III na hIorua, ar a dtugtar Harald Hardrada, go raibh sé san iomaíocht chomh maith. Bhí a éileamh ar an ríchathaoir bunaithe ar chomhaontú idir a réamhtheachtaí Magnus I ón Iorua agus an Rí Shasana Harthacanute roimhe sin, trína, más rud é go bhfuair ceann acu bás gan oidhreacht, go bhfaighe an duine eile Shasana agus an Iorua le hoidhreacht.<ref name=Death188>Higham ''Death of Anglo-Saxon England'' pp. 188–190</ref> Thug Liam agus Harald Hardrada araon láithreach faoi trúpaí agus longa a thabhairt le chéile le haghaidh ionraí faoi leith.<ref name=Ruling12>Huscroft ''Ruling England'' pp. 12–14</ref>
