Artemisia Gentileschi
Péintéir Barócach Iodálach ab ea Artemisia Lomi nó Artemisia Gentileschi[1], (8 Iúil 1593 – c 1656). Meastar go bhfuil Gentileschi i measc na n-ealaíontóirí is éirimiúla ón seachtú haois déag, ag obair i dtús báire i stíl Caravaggio. Faoi 15 bliana d'aois, bhí sí ag táirgeadh saothar gairmiúil.[2] I ré nuair nach raibh mórán deiseanna ag mná dul le hoiliúint ealaíonta nó obair mar ealaíontóirí gairmiúla, ba í Gentileschi an chéad bhean í a tháinig chun bheith ina ball den Accademia di Arte del Disegno i bhFlórans, agus bhí cliant idirnáisiúnta aici.
Baineann go leor de phictiúir Gentileschi le mná sa mhiotaseolaíocht, allagóirí agus an Bíobla, lena n-áirítear íospartaigh, féinmharaithe, agus laochra.[3] Is iad Susanna e i vecchioni (Gaeilge: Susanna agus na Seanóirí) cuid dá hábhair is cáiliúla (go háirithe leagan 1610 in Pommersfelden), Giuditta che decapita Oloferne (tá a leagan 1614–1620 i ngailearaí Uffizi), agus Giuditta con la sua ancella (tá a leagan de 1625 san Institiúid Ealaíon Detroit).
Tagairtí
cuir in eagar- ↑ The American Heritage Dictionary of the English Language (5th ed.). HarperCollins
- ↑ Garrard, Mary D. (1989). Artemisia Gentileschi: The Image of the Female Hero in Italian Baroque Art. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-04050-9.
- ↑ Gentileschi, Artemisia: Judith and Her Maidservant (1612-3)