I stair na nGael, tugadh go ginearálta an teideal flaith,[1] ar ball éigin de theaghlach cumhachtach a raibh ardcheannas aige nó aici. Níor cuireadh an focal i leith chéime áirithe amhail is , agus d'fhorbair an téarma le míniú d'aon uaslathaí oidhreachta ar bith a bhí faoi cheannas an rí.

Comhartha le haghaidh Tuama Cúirte Currach Chluana i dtuaisceart Chontae Liatroma, de réir seanchais áitiúil suíomh adhlactha (feart) Conaill, flaith. Tugtar aistriúchán Béarla "Prince" ar an bhfocal flaith

Séard a bhíodh i gceist le flaith ná deartháir, nia nó gaol eile an rí; taoiseach clainne sóisearaí den mhuintir ríogacht; nó ball de theaghlach mhór eile i seirbhís éigin an rí.

De réir a chéile, tógadh an focal mar chuid d'ainmneacha pearsanta agus sloinne, mar shampla an rítheaghlach Uí Fhlaithbheartaigh. Cuireadh é leis an bhfocal chun Flaithrí a chruthú, mar shampla Flaithrí mac Domnaill, rí Chonnacht.

Deirtear banfhlaith chun bheith cruinn gur bean atá i gceist, ach tuigtear gur baineann iad na hainmneacha pearsanta amhail is Gormflaith agus Órflaith, gan an réamhmhír bhaininscneach.

Féach freisin cuir in eagar

Foinsí cuir in eagar

Tagairtí cuir in eagar

  1. flaith ar eDIL