Tá bealaí éagsúla ann chun Dlí Raoult a lua, agus is gnách go n-úsáidtear leaganacha atá beagán difriúil ag brath ar an gcomhthéacs. Is féidir an sainmhíniú simplithe seo a leanas a úsáid i gcás leacht so-ghalaithe amháin (an tuaslagóir) agus tuaslagáit do-ghalaithe.

Deirtear i ndlí Raoult go bhfuil galbhrú tuaslagóra os cionn tuaslagáin cothrom le galbhrú an tuaslagóra íon ag an teocht chéanna arna socrú ag mólchodán na tuaslagáite i láthair.

Bhunaigh an poitigéir Francach François-Marie Raoult an dlí sa bhliain 1887,[1] a deir go bhfuil páirtbhrú gach comhábhar i mheascán idéalach de leachtanna cothrom le galbhrú an chomhábhair íon iolraithe faoina mhólchodán sa mheascán.

Go matamaiticiúil, luaitear dlí Raoult maidir le comhábhar amháin i dtuaslagán idéalach:

áit gurb é

Naisc sheachtracha

cuir in eagar
  1. F.-M. Raoult (1886) "Loi générale des tensions de vapeur des dissolvants" (General law of vapor pressures of solvents), Comptes rendus, 104 : 1430–1433.