Gabriel Orozco

Ealaíontóir Mheicsiceo

Is ealaíontóir as Meicsiceo é Gabriel Orozco (a rugadh 27 Aibreán 1962) . Rinne sé staidéar ag an Escuela Nacional de Artes Plásticas idir 1981 agus 1984, agus ag an Circulo de Bellas Artes i Maidrid entre 1986 agus 1987. Fuarthas Orozco a cháil go luath sna 1990idí lena chuid iniúchadh líníocht, grianghrafadóireacht, dealbhóireacht agus a shuiteáil. Is sa bhliain 1998 a thug Francesco Bonami an t-ainim "ceann de na healaíontóirí is mó tionchair na ndeich mbliana seo, agus is dócha don chéad cheann eile freisin."[1] Laistigh de na cúig bliana déag anuas chruthaigh Orozco obair i meán de phéintéireacht freisin.

Infotaula de personaGabriel Orozco
Beathaisnéis
Breith27 Aibreán 1962
61 bliana d'aois
Xalapa, Meicsiceo Cuir in eagar ar Wikidata
Gníomhaíocht
Suíomh oibre Nua-Eabhrac (1995–2012)
Beirlín Cuir in eagar ar Wikidata
Gairmealaíontóir, ealaíontóir suiteáin, ealaíntóir choincheapúil, ealaíontóir ríomhaire, maisitheoir, péintéir, grianghrafadóir, dealbhóir, new media artist (en) Aistrigh Cuir in eagar ar Wikidata
TeangachaAn Spáinnis agus Béarla
GníomhaireWhite Cube (en) Aistrigh, Marian Goodman Gallery (en) Aistrigh agus Galerie Chantal Crousel (en) Aistrigh
Ghlac sé/sí páirt i
8 Meitheamh 2002Documenta 11 (en) Aistrigh
21 Meitheamh 1997documenta x (en) Aistrigh Cuir in eagar ar Wikidata

Discogs: 631104 Cuir in eagar ar Wikidata

Is maith le hOrozco taisteal ar fud an domhain, lena bhean chéile Maria Gutierrez, agus a mhac Simón. Roinnt Siad a gcuid ama idir Páras, Nua-Eabhrac agus i gCathair Mheicsiceo.

Achoimre cuir in eagar

Rugadh Orozco sa bhliain 1962, i Veracruz, Meicsiceo go Cristina Fèlix Romandía agus Mario Orozco Rivera, péintéir múrmhaisiú agus ealaín ollamh ag Universidad Veracruzana. Nuair a bhí Orozco sé bliana d'aois, bhog an teaghlach go dtí an gcomharsanacht San Aingeal an gCathair Mheicsiceo, ionas go bhféadfadh a athair in ann a bheith ag obair leis an ealaíontóir David Alfaro Siqueiros ar coimisiúin múrmhaisiú éagsúla. Thóg an t-athair Orozco chomh maith leis chun taispeántais músaem, agus a bheith ag obair leis, áit nuair a chuala Orozco go leor comhráite ar ealaín agus polaitíocht.

D'fhreastail Orozco an Escuela Nacional de Artes Plásticas idir 1981 agus 1984, ach fuair sé a bheith ina clár staidéir coimeádach; Sa bhliain 1986 bhog sé go Maidrid agus cláraithe a bhí sé ag an Circulo de Bellas Artes. Is anseo a thug na teagascóirí chuig an réimse leathan d-ealaíontóirí i ndiaidh an chogaidh, ag obair i bhformáidí neamhthraidisiúnta.[2] Nuair a bhí sé sa Spáinn, dúirtear,

"Is é un rud atá tábhachtach ná a bheith lonnaithe go mór i gcultúr eile. Agus freisin a bhraitheann go bhfuil mé an Duine eile agus nach bhfuil an Cónaitheoir. Go bhfuil mé an t-inimirceach, agus i dtír ina bhfuil an caidreamh le Meiriceá Laidineach atá ina stát na coimhlinte. Tháinig mé ó chúlra go raibh an-fhorásach. Agus ansin taisteal go dtí an Spáinn agus aghaidh a thabhairt maidir le sochaí an-choimeádach, gur theastaigh chomh maith le bheith an-avant-garde sna 1980í, ach déileálfar dom mar inimirceach, bhí creathnach. Ba é sin mothú leochaileachta a bhí tábhachtach i ndáiríre chun mo chuid oibre a fhorbairt. I mo thuairimse, tá a lán de mo chuid oibre an-tábhachtach chun an chineál sin a nochtadh, leochaileacht a nochtadh agus é sin a dhéanamh chun neart."[3]

Sa bhliain 1987 chríochnaigh sé a chuid staidéar i Maidrid

agus chuig ar ais go Cathair Mheicsiceo. Is ansin a bhunaigh sé cruinnithe seachtainiúla le grúpa ealaíontóirí eile, lena n-áirítear Damián Ortega, Gabriel Kuri, Abraham Cruzvillegas agus an Dr Lakra. Tháinig an grúpa seo le chéile uair amháin sa tseachtain ar feadh cúig bliana; agus le himeacht ama ba é sa bhaile ealaíontóra an áit, a raibh go leor tionscadal ealaíne agus cultúrtha a mhúnlú .[4]

Bhí Orozco ina chónaí cosúil le fánaí; Is sé an stádas seo a mhúnlaithe a chuid oibre thart ar an am; ghlac sé inspioráid i bhfad ón iniúchadh na sráideanna.[5] Bhí sé i gceist aige a chleachtas luath a bhriseadh ar shiúl ó na hoibrithe príomhshrutha na 1980í, Cuimsíonn sé go minic stiúideonna ollmhóra, agus go leor cúntóirí, agus teicnící ilchasta chomh maith le táirgeadh agus dáileadh. I gcodarsnacht leis sin, ba mhaith le hOrozco a bheith ag obair i gcónaí ina n-aonar. San obair, caithfidh sé go leor téamaí a úsáid, arís agus arís eile, agus teicnící. Is sé iniúchadh a n-ábhar a roghnaíodh, a cheadaíonn samhlaíocht an lucht féachana. The exploration of his chosen materials allows the audience's imagination Dá bhrí sin, tá spreagadh chun iniúchadh a dhéanamh ar na cumainn cruthaitheach de na rudaí, neamhaird go minic ar an lá atá inniu ann.

"Maidir le Orozco, is é dílárú an chleachtas monaraíochta atá ina mhacasamhail de ilchineálacht saibhir, réad agus ábhar. Níl aon bealach ann chun saothar Orozcoa a aithint ó thaobh táirge fisiciúil. Ina áit sin, ní mór dúinn é a fheiceáil trí na leitmotifs., ach i gcónaí i bhfoirmeacha agus Cumraíochtaí." – Ann Temkin[6]

“Is sé an rud is tábhachtaí, nach bhfuil é an méid a fheiceann na daoine sa ghailearaí nó músaem, ach an méid a fheiceann daoine tar éis féachaint ar na rudaí seo, agus conas is féidir leo aghaidh a thabhairt orthu mar réaltacht arís ”.- Gabriel Orozco, ó agallamh le Benjamin H. D. Buchloh[7]

Phós Gabriel Orozco le Maria Gutierrez, ar an 2 Lúnasa 1994 ag Halla na Cathrach i Nua-Eabhrac. Tá mac amháin acu, Simόn, a rugadh i mí na Samhna 2004. Tá Orozco ina chónaí agus ag obair i Nua-Eabhrac, Meicsiceo agus an Fhrainc.

Roghnú na n-oibreacha cuir in eagar

1981–1991 cuir in eagar

  • Nádúr Athghabháilte, 1991

Is é Nádúr Athghabháilte ar cheann de na hoibreacha dealbhóireachta is luaithe a rinneadh Orozco. D’úsáid sé na feadáin rubair bholcáinithe a bhí le fáil istigh de bhoinn trucail. Ghearr Orozco an rubar i láir, ansin d'oscail sé suas é, ghearr dhá cruthanna clár i bhfoirm ciorclach ó feadán inmheánach eile, agus tháthaigh le chéile iad ag siopa bonn. Mar thoradh, bhí liathróid bolgtha aige. Deir Orozco go bhfuil an obair seo mar "feidhmiú i toipeolaíocht,”[8] réimse na matamaitice a bhaineann le staidéar a dhéanamh ar contanóideacht agus ceangailithe.  Is é an smaoineamh atá i gceist maidir le “Nádúr Athghabháilte” gur féidir le gach rud a bheith cosúil le gach rud eile. Oibríonn an píosa seo cosúil le hArdaitheoir mar “eolas a chuir ar fáil sa todhchaí” ina bhfuil an t-ealaíontóir a bheadh ábalta, ardaitheoir a chruthú a bheith cosúil go díreach lena hairde.

  • Madra Codlata, 1990

Thosaigh Orozco a bheith ag obair le grianghrafadóireacht timpeall 1989.[9] Is é grianghraf luath, “Madra Codlata,” a thaispeánann an turraim agus amhras a bhí aige maidir leis an meán grianghrafadóireachta. Taispeánann an cló, madra codlata ó thaobh aerga, ar charraig mhór. Is é dearcadh an cheamara a bhrúnn an réamhionad sa chaoi go mbeidh an madra íomhá agus réad ag an am céanna, A bhfuil meáchan agus láithreacht aige, agus ag an am céanna cuimhne a chuir ar fáil maidir leis an ócáid. Is é an tuiscint fisiceach foriomlán a mbíonn an íomhá meabhraitheach maidir le spéis atá ag Orozco i ngrianghrafadóireacht mar bhealach ionadaíocht dealbhóireachta a chur in iúl.[10]

  • Turasóir Buile, 1991

Is é Turasóir Buile grianghraf a ghlac Orozco i Bahia Bhrasaíl. Nuair a bhí se ag fánaíocht tríd an bhaile Cachoeira, tháinig Orozco ar margadh a bhí folamh. Dhearc sé roinnt oráistí lobhadh, fágtha ón margadh dúnta, agus chuir sé ceann amháin ar gach tábla. Ansin gabh Orozco an idirghabháil i ngrianghraf. Ansin, is iad muintir na háite, a bhí ag breathnú air, a thug an t-ainm dó: "turista maluco".[11] Is é Turasóir Buile tipiciúil maidir le grianghrafadóireacht Orozco. Níl Orozco ag iarraidh a chuid grianghraif a bheith mar fónamh chun doiciméadú, ar an mbealach a bheith ina iarsma, ach mar fhinné chuig imeacht gearrshaolach a tharlaíonn go minic cé go bhfuil an t-ealaíontóir amháin. Dearmadann tú an grianghraf ach féachann tú na feiniméin.[12]

  • Is iad mo Lámha mo Chroí, 1991

Is saothar croí-chruthach beag dealbhóireachta é, Is iad mo Lámha mo Chroí,  déanta sa bhliain 1991. Chun é a dhéanamh, is é an t-ealaíontóir a úsáideann a mhéara chun cnap beag cré a chur i bfeidhm, ag brú lena mhéara isteach agus ag fágáil múnlú de mhéara i gcruth croí. I gcodarsnacht leis an nádúr buanseasmhach de chré cruaite, is é leochaileacht an réad bog a aithínonn gur orgán daonna é. Fagtar rian moillitheach ar mhéara an ealaíontóir atá comhfhreagrach le lámha an ealaíontóir, meabhrú ar an bpróiseas cruthaitheach.[13] Tagraíonn Is iad mo Lámha mo Chroí  chomh maith le Diptic na grianghraif a bhí tógtha leis an ealaíontóir, nocht-uchtach, a bhfuil an obair (Diptic na grianghraif) in aice a chroí iarbhír.

1992–1999 cuir in eagar

  • Cloch Bhogach, 1992

Ba í Cloch Bhogach, ar cheann de dhá shaothar a cruthaíodh sé le haghaidh taispeántas sa bhliain 1992. Is éard a bhí sa saothar na liathróid soladach marla liath, a bhí rollaithe tríd na sráideanna i Monterrey, ag bailiú salachar, smionagar agus púróga ar a dhromchla. Ansin cuireadh an obair ar taispeáint sa dánlann, áit ar lean sé deannach a bhailiú agus a mhealladh rudaí iasachta ar a dhromchla, ag ardú an rud go dtí ponc an fhócais. Léirigh Orozco dara leagan de Chloch Bhogach sa taispeántas ghrúpa, Faoi bhealach ag Músaem Nua-Ealaíne Comhaimseartha i Nua-Eabhrac sa bhliain 1993. Taispeánann an obair, próiseas a chruthú, agus inchollaíonn na clóite d’imoibrithe.[14]

  • Bosca Bróg Folamh, 1993

Le haghaidh an Venice Biennale, 1993, chuir Orozco bosca bróg folamh ar urlár na hAperto. Ar dtús d'fhéadfadh úsáid an bosca bróg a bheith sílte réamhdhéanta go simplí ach Ina áit sin, baineann Orozco úsáid an réad atá i gceist, chun aird an lucht féachana a tharraingt ar a gcuid timpeallacht. Is é socrúchán, rud de sórt an-eolach, i dtimpeallacht folamh ar shlí eile, a cheadaíonn dúinn tuiscint ar, cad é atá ann agus nach bhfuil atá ann, sa spás.

“Is iad na cúiseanna atá ann, maidir le réad an-chomónta, an-iomadúil, ach d'fhéadfadh príomh-mhíniú amháin a fháil le fírinne a rá, go bhfuil sé “an cur i láthair soitheach folamh”, seachas an réad féin, a leagann amach an t-aistriú ó fiúntas úsáideach go dtí fiúntas thaispeántas, gur tharla sa chultúr i gcoitinne.” – Benjamin H.D. Buchloh[15]

  • Rith Baile, 1993

Bhí Baile Rith cuid de thaispeántas níos mó: Tionscadail 41 Gabriel Orozco  a bhí ar siúl ag MoMA i Meán Fómhair 1993. Bunaíodh paraiméadair an taispeántais ar táistáil teorainneacha spásúlachta maidir le healaíon a féachaint. Ar a thaobh féin, d’iarr Orozco áititheoirí sna foirgnimh in aice le MoMA chun oráistí a chur sna fuinneogaí, ionas go bhféadfadh an féachadóir teacht ar an taispeántas fiú tar éis “spás de ghnáth sainithe” an músaem, a fhágáil. Ba é socrú na horáistí a thug isteach gné spraíúil sa phíosa, de réir mar a tháinig lucht féachana ar an obair de thaisme; D'fhéadfadh cuairteoirí an mhúsaem an insealbhú a thaithneamh taobh amuigh na hinstitiúide. Ar an mbealach seo, réab Baile Rith an nóisean traidisiúnta maidir le taispeántas "spás féachana" agus a chuir smál ar an líne idir ealaín agus saol.[16]

  • La DS, 1993

Curtha La DS ar taispeáint ar dtús, ag an Galerie Chantal Crousel i bPáras i 1993. Mar ullmhú don taispeántas, thaistil Orozco go Páras agus d’obair sé ar athdhéanamh an “Citroen DS” le cúnamh a chúntach Philippe Picoli le beagnach dhá mhí. D'aonghnó úsáidtear Orozco gluaisteán clasaiceach na 1950í, na Fraince mar shiombail intliúlacht d’iar-Cogadh Domhanda. Is é an cumadóireacht agus an cur i láthair na La DS a léiríonn spéis Orozco sna gnéithe, meabhrach agus fisiceach, an spáis dealbhach, agus nós a bhunú do chaidrimh bhreathnóir-réad spraíúil go leanann Orozco chun iniúchadh a dhéanamh sna hoibreacha dealbhóireachta. Chun an obair a chruthú, ghearr Orozco teascán cothrománach istigh ón ghluaisteán, agus d’athchruinn an dá leath eile ionas go mbeidh an ghluaisteán a cáilíochtaí foirmiúla a chinnigh. Is é scáthán atá curtha isteach ar thaobh tiománaí an ghluaisteán a chuir chun cinn, seachmhall an carr, a bheith fós tiománteach.[17] Is é an malartú idir an dearcadh fisiciúil an réad agus an chuimhne ar conas ba chóir an réad féin a iompar sa spás a chinnean tuiscint ginearálta na lucht féachana na hoibre, agus ag cruthú íomhá mheabhrach an charr go bhfuil éifeacht grianghrafadóireachta le fáil.

“Bhíodh suim agam i gcoincheap sin de spás atá fós ann agus cé nach bhfuil líne thanaí a roinneann dhá chomhlacht intomhaiste. Ar ndóigh, go fisiciúil tá sé an-tanaí, ach mothúchánach nó meabhrach go bhfuil sé i bhfad níos mó agus tá sé dothomhaiste. I mo chuid oibre, dar liom, is é sé an spás úd a thugann dom caoi mar dealbhóir.” – Gabriel Orozco[18]

  • Caps Eogart, 1994

It is already evident in works such as La DS, Home Run, and Empty Shoe Box go n-íocann Orozco aird ar leith ar an spás ina mbeidh a lucht féachana a imoibríonn lena chuid oibre. Maidir leis a chéad seó le Marian Goodman i Nua-Eabhrac, Chuir Orozco ceithre caipíní iógart ar gach balla i gcoinne a chéile sa seomra thuaidh folamh an ghailearaí. Dúirt Orozco, roinnt uaireanta, go bhfuil sé mar aidhm aige, díomá a chur ar an lucht féachana.”[19] I bhfocail eile, is féidir a chuid oibre a bheith cosúil uaireanta mar maolaisnéis leis siúd a tháinig ar an taithí a fuarthas, le dóchas áirithe. Rinneadh Caps Eogart dúshlán ar choincheap an lucht féachana maidir le spás, baoithe, féinfheasacht, agus an colainn.

“Ba é dán faoi neamhní, go háilinn!, D'fhéadfadh sé seo a bheith faoi gach rud freisin. Is é láithreacht, cibé ar bith caol, a bhí an t-eochair chun folus an tseomra a fheicháil, mar gá le fuaim amháin a bheith ann chun tost a léiriú.” – Ann Temkin[20]

  • Táblaí ag obair, 1996

Taispeánadh an chéad “Tábla ag obair” d’Orozco i Zurich sa bhliain 1996.[21] Is iad na táblaí oibre, cairn na sceitsí, smaointe, rudaí aimsithe, rudaí fagtha, agus oibreacha ealaíne neambhchríochnaithe. Léiríonn na táblaí pictiúr phearsanta ar phróiseas an ealaíontóra; giniúint an smaoinimh, an turgnamh, agus/nó an socrú a dhéanamh, an obair agus a smaoineamh a chur i leataobh ar fad. Is iad na rudaí beaga seo, nuair a thaispeántar le chéile iad, a thugann an breathnóir tuiscint ar na téamaí athfhillteacha agus naisc is féidir a fháil laistigh d’obair Orozco.

  • Eitleogí Dubh, 1997

Ceapadh Eitleogí Dubh was conceived do Documenta X go gairid tar éis ar cheann de na scamhóga Orozco a thit sa bhliain 1996. Réitigh Orozco go maith léis a chéad obair eile a dhéanamh trí mheán "próiseas an-mhall"[22] Cheannaigh sé, cloigeann duine, ó siopa dúlra i NYC agus ar feadh míonna, d'oibrigh sé chun an cloigeann ar fad a chlúdaígh le clár táiplise déanta as graifít. Leanann an clár táiplise comhrianta an chloigeann, i gceannas ar an lucht féachana ar chonair chiorclach timpeall air. Tá gaol déanta idir dolúbthacht an chóras den sórt sin mar eangach agus an cruth nádúrtha de bhlaosc an duine. Lena chois sin, inchollaíonn Eitleogí Dubh  smaointí na “memento mori” agus na blaoscaí dealbhach atá le feiceáil go minic laistigh de chultúr Mheicsiceo. Tugann an obair ceisteanna a chur in aigne maidir le cinniúint agus básmhaireacht an duine.

2000– cuir in eagar

  • Fardoirse 2001

Cruthaíodh Fardoirse le haghaidh an seó aonair d’Orozco le Marian Goodman sa bhliain 2001. Is é atá sa suiteáil, bileoga iomadúla de líonolann troimadóireach a bhí bailíthe thar thréimhse bliana. Chuir Orozco isteach na bileoga sa ghailearaí, a chrochadh ar fud an tseomra amhail is dá mba ar sreang tuartha. Is iad na bileoga leochaileach atá iomlán de gruaige, deannach, ingne bearrthaí agus cáithníní éadaí. Bheadh siad ag liongálann mar sin go héadrom nuair a shiúil lucht féachana tríd an insealbhú. Go bunúsach is iad na Fardoirse an carnadh na hiarmhar atá fágtha ag corp an duine i láthair. Tá macallaí na hoibre dealbh níos luaithe, Cloch Bogach d’Orozco, mar a bhíonn orthu araon, ar éirim coirp agus éirim gearrshaolach. Tá an dá oibreacha ag athrú ar aghaidh laistigh den timpeallacht ina áitríonn mar dheannach nua agus smionagar a bhailíonn ar a n-dromchla.[23]

  • Pictiúir Chrann Samurai, 2004

Sa bhliain 2004 thosaigh Orozco pictiúir theibí geoiméadrach a chruthú. Is iad na foirmí chiorclacha agus gréas diagramach a bhí cosúil le sin dóibh iúd lena bhí Orozco ag imirt leis ar feadh na mblianta ar ghrafpháipéar, airgead, agus ticéad eitleán. Thaispeáin sé a chéad pictiúirí mar thaispeántas aonréad ag Serpentine Gallery i Londain sa bhliain 2004. Ag tosú ag pointe amháin sa spás, d’úsáid Orozco bogearraí ríomhaireachta chun ciorcal a tharraingt thar ar phointe agus an ciorcal a roinnt ina ceathruithe. Tharraing sé ansin ciorcal eile le teagmháil ag imeall an cheann roimhe sin (ag athrú méid an chiorcail) agus lean sé ar aghaidh dóibh siúd a roinnt ina cheathrúna. Ansin bheadh Orozco in ann, na leatha agus ceathrúithe a phéintáil i ndearg, gorm, bán, nó ór, ag cóireáil ailt na ciorcail amhail is dá mba cearnóga ar chlár fichille. Imríonn na ciorcail mar chuid riachtanach d’obair Orozco agus feiceann sé iad mar mar uirlisí gluaiseachta. Sna pictiúirí Crann Samurai tá pointe lártheifeach ónar sníomhainn agus rothláionn na ciorcail amach.

  • Corplegados, 2011

Is iad na Corplegados sraith de líníochtaí i gcruth mór, cruthaithe le haghaidh an taispeántas is déanaí d’Orozco le Marian Goodman sa bhliain 2011. Aistríonn an focal go litriúil, le ciall, colainní fillithe. Is iad na hoibreacha bileoga páipéir, ar thomhas nádúrtha go mbeadh Orozco in ann iad a chornadh ar a chéile agus a thógáil leis, ar a taisteal, idir 2007 agus 2011. Tharraing Orozco, péinteáilte agus scríofa é ar fud dromchlaí an pháipéir. Is é an cur i bhfeidhm, agus leagan amach, na meáin éagsúla a bheith dulta tríd an pháipéar agus agus báite go craiceann go dtí an taobh ar ais a bheidh ina neamhréamh, machnamh taibhsiúil ar an aghaidh. Bhí na líníochtaí curtha isteach i frámaí gloine dhá-thaobhach a crochadh as an mballa ar insí. Mar sin d'fhéadfadh an lucht féachana dhá thaobh an pháipéir a fheiceáil. D’aistrigh gach liníocht ó geal, ildaite, comharthaí péintéireach go cruthanna líneach geoiméadrach agus pailéad múideach. Léirítear na codarsnachtaí na hathruithe éagsúla síceolaíoch agus athruithe an chomhshaoil a bhí ann ag an am nuair a bhí an t-ealaíontóir agus a chuid líníochtaí lomnocht thar thréimhsí fada ama.[24]

Taispeántais cuir in eagar

Tá ionadaíocht ag Gabriel Orozco insan Gailearaí Marian Goodman Nua-Eabhrac, Galerie Chantal Crousel Páras, agus Galeria Kurimanzutto, Cathair Mheicsiceo.

Important solo exhibitions have included  his mid-career retrospective which began in December 2009 at the Museum of Modern Art in New York and traveled to the Kunstmuseum Basel, the Centre Pompidou, Paris, and ended at the Tate Modern, London, in May 2011. Other recent solo exhibitions include Asterisms, Deutsche Guggenheim (2012) and the Guggenheim, New York (2012), exhibitions at the Museo del Palacio de Bellas Artes, Mexico City (2006); the Museum Ludwig, Cologne (2006), Palacio de Cristal, the Museo Nacional Centre de Arte Reina Sofia, Madrid, (2005), the Hirshhorn Museum, Washington D.C. (2004), and the Serpentine Gallery, London (2004).

Orozco participated in the Venice Biennale in 1993, 2003, and 2005, the Whitney Biennial (1995 and 1997), as well as Documenta X (1997) and Documenta XI (2002). He has received numerous awards, including the Seccio Espacios Alternativos prize at the Salon Nacional de Artes Plasticas in Mexico City (1987), a DAAD artist-in-residence grant in Berlin (1995), and the German Blue Orange prize (2006).

Leabharliosta cuir in eagar

Liosta de na foilseacháin is déanaí atá san áireamh:

  • Asterisms. Gabriel Orozco. Spector, Nancy and Joan Young. Berlin: Guggenheim, 2012
  • Gabriel Orozco. Morgan, Jessica, and Gabriel Orozco. London: Tate, 2011.
  • Corplegados and Particles. Buchloh, Benjamin H.D. New York, NY: Marian Goodman Gallery, 2011.
  • October Files: Gabriel Orozco. Bois, Yve-Alain, ed. Cambridge, Massachusetts, 2009.
  • Gabriel Orozco. Temkin, Ann, Anne Byrd, Benjamin H. D. Buchloh, Briony Fer, Paulina Pobocha. New York, NY: Museum of Modern Art, 2009.
  • Gabriel Orozco. Godfrey, Mark, Philip Hoare. London, England: Jay Jopling/White Cube Publications,2006.
  • Gabriel Orozco. Orozco, Gabriel, Yve-Alain Bois, Benjamin H. D. Buchloh and Briony Fer. Mexico City, Mexico: Museo del Palacio de Bellas Artes, 2006.
  • Gabriel Orozco: Samurai’s Tree Invariant. Sabau, Luminita. Cologne, Germany: Verlag der Buchhandlung Walther König, 2006.
  • Gabriel Orozco. Orozco, Gabriel, Guillermo Santamarina and Marta González Orbegozo. Madrid, Spain: Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, 2005.

Scannánaíocht cuir in eagar

  • Art:21 Film on Gabriel Orozco, 2003
  • Gabriel Orozco, 2002, directed by Juan Carlos Martin with music by Manuel Rocha Iturbide

Caitheamh aimsire cuir in eagar

Gabriel Orozco has been a big fan of football (soccer) since he was a youth in Mexico City. Many of his works are related to this popular sport in Mexico. More recently Orozco has taken up the sport of throwing boomerangs.

Tagairtí cuir in eagar

  1. Francesco Bonami, Sudden Death: Roughs, Fairways and the Game of Awareness — Gabriel Orozco, Parachute, 1998.
  2. Gabriel Orozco.
  3. quoted in 'Gabriel Orozco, by Jessica Morgan (Tate Publishing, 2011), p.9
  4. Temkin, 2009, p. 49
  5. "Gabriel Orozco, Lecture (2001) translated by Eileen Brockbank" in October Files: Gabriel Orozco.
  6. Temkin, 2009, p. 17
  7. Gabriel Orozco: Clinton is Innocent.
  8. Temkin, 2009, p. 61
  9. Temkin, 2009, p.56
  10. "Gabriel Orozco in Conversation with Benjamin H.D. Buchloh", 2004 in October Files: Gabriel Orozco.
  11. Temkin, 2009, p 58
  12. "Crazy About Saturn: Gabriel Orozco Interviewed by Briony Fer," 2006 in October Files: Gabriel Orozco, Edited by Yve-Alain Bois, Cambridge: MIT, 2009 p. 158-160
  13. Benjamin H.D. Buchloh, "Refuse and Refuge,"(1993) in October Files: Gabriel Orozco.
  14. Temkin, 2009, p. 67, 73.
  15. Benjamin H.D. Buchloh, “Gabriel Orozco: Sculpture as Recollection,” in Gabriel Orozco, 2006 p. 177.
  16. Temkin, 2009, pp. 81–84
  17. Temkin, 2009, p.86-87
  18. Of Games, The Infinite and Worlds: The Work of Gabriel Orozco.
  19. Temkin, 2009, p. 95
  20. Ann Temkin, “Afterword,” in Gabriel Orozco: Photogravity, 1999, p. 173
  21. Gabriel Orozco.
  22. Temkin, 2009, p. 123
  23. Rye Dag Holmboe "Gabriel Orozco: Cosmic Matter and Other Leftovers" TheWhiteReview.org, Accessed 2/28/2013
  24. 2011 Press release, accessed 3/2/2013 at: http://www.mariangoodman.com/exhibitions/2011-09-14_gabriel-orozco/ Curtha i gcartlann 2013-02-09 ar an Wayback Machine

Naisc sheachtracha cuir in eagar