Fearóicéin
Fe(C5H5)2, solad flannbhuí le leáphointe 173 °C, a ullmhaíodh den chéad uair i 1951. Bíonn adamh iarainn nasctha go diméadrach le dhá fháinne chioglaipeintidhé-éiníl ann. An chéad cheann i sraith comhdhúl orgánaimhiotalach de na miotail thrasdultacha a dtugtar miotalaicéiní orthu.[1]
Substaint cheimiceach | aicme eintiteas ceimiceach |
---|---|
Mais mhóilíneach | 186.013 Da |
Dáta fionnachtana nó tionscnaimh | 1951 |
Struchtúr ceimiceach | |
Foirmle cheimiceach | C₁₀H₁₀Fe |
SMILES canónta | Model 2D [CH-]1C=CC=C1.[CH-]1C=CC=C1.[Fe+2] |
InChI | Model 3D |
Airí | |
Pointe leáite | 173 °C |
Fiuchphointe | 249 °C (a 760 Torr) |
Guais | |
Meánteorainn nochta ualaithe ama | 5 mg/m³ (10 h, Stáit Aontaithe Mheiriceá) 10 mg/m³ (10 h, luach ar iarraidh) 15 mg/m³ (8 h, Stáit Aontaithe Mheiriceá) |
Eile | |
solad inlasta |
Tagairtí
cuir in eagar- ↑ Hussey, Matt (2011). "Fearóicéin". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 259.
Tá an t-alt seo bunaithe ar ábhar as Fréamh an Eolais, ciclipéid eolaíochta agus teicneolaíochta leis an Ollamh Matthew Hussey, foilsithe ag Coiscéim sa bhliain 2011. Tá comhluadar na Vicipéide go mór faoi chomaoin acu beirt as ucht cead a thabhairt an t-ábhar ón leabhar a roinnt linn go léir. |
Is síol é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid. Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh. |