Cill ollmhór imshruthlaithe atá leathiata san aigéan, ar sruthanna dromchlacha a bhíonn inti. De réir mar a rothlaíonn sé, bíonn sruthanna géagacha ag dul isteach ann is ag imeacht as, ag fáil teasa ón atmaisféar is ón aigéan mórthimpeall air agus ansin ag cailliúint teasa. Cuireann an teas a iompraíonn mórghuairneáin go mór le haimsir is aeráid na dtíortha i ngar dóibh.[1]

Tagairtí cuir in eagar

  1. Hussey, Matt (2011). "Mórghuairneán". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 469.