Alexander Kerensky

Polaiteoir Rúiseach ab ea Alexander Kerensky (Rúisis: Алекса́ндр Фёдорович Ке́ренский, Aleksandr Fëdorovič Kerenskij; 4 Bealtaine 1881 – 11 Meitheamh 1970 i Nua Eabharc), idir oifigeach agus réabhlóidí. Bhí sé i gceannas ar Shóivéid Petrograd ar dtús, agus ansin ar Rialtas Sealadach na Rúise i ndiaidh Réabhlóid na Feabhra.

Alexander Kerensky

Ainm sa teanga dhúchais	(ru) Александръ Ѳедоровичъ Керенскій
Beathaisnéis
Breith	22 Aibreán 1881 (Iúlach) Ulyanovsk, An Rúis
Bás	11 Meitheamh 1970 89 bliana d'aois Nua-Eabhrac, New York
Áit adhlactha	Reilig Putney Vale
Príomh-Aire na Rúise
21 Iúil 1917 – 7 Samhain 1917 ← Georgy Lvov (en) – Vlaidímír Leinín →
Ball den Duma Stáit de Impireacht na rúise
Ball de Chomhthionól na Rúise
Faisnéis phearsanta
Reiligiún	Ceartchreidmheach an Oirthir
Scoil a d'fhreastail sé/sí	Faculty of Law, Saint Petersburg State University (en)
Teanga dhúchais	an Rúisis
Gníomhaíocht
Suíomh oibre	Cathair Pheadair
Gairm	polaiteoir, dlíodóir, réabhlóidí
Fostóir	Ollscoil Stanford
Ball de pháirtí polaitíochta	Páirtí na Sóisialaithe Réabhlóideacha Trudoviks (en)
Teangacha	An Rúisis agus Béarla
Ghlac sé/sí páirt i
1964	Radio Canada International (en)
Teaghlach
Céile	Olga Kerensky (–1939) Lydia Tritton (1939–)
Páiste	Oleg Kerensky  ( )
Athair	Fedor Kerensky
Síniú

Alexander Kerensky

An rialtas sealadach, 1917

1917

B'é an fhadhb a bhain leis an rialtas seo ná nár éirigh siad as an gcogadh, cé go raibh tuirse ar mhuintir na Rúise ar fad i ndiaidh bhlianta fada an chogaidh. Ó bhí na Boilséivigh ag gealladh síochána, fuair siad cuid mhaith tacaíochta dá gcuid iarrachtaí an Rialtas Sealadach a chur ar ceal.

Bhí Kerensky ag déanamh a dhíchill leis na saighdiúirí a choinneáil i mbun troda, agus ní raibh caill ar bith air mar óráidí. Spreag sé an t-arm an uair dheireanach i rith an ionsaí i Mí Iúil. Ar dtús, bhí ag éirí leo, ach diaidh i ndiaidh, thráigh an soláthar orthu, agus bhí na Gearmánaigh ábalta an t-ionsaí a stopadh.

Nuair a bhí teipthe ar an ionsaí, thosaigh an t-arm ag titim as a chéile le linn na "laethanta i Mí Iúil", mar is gnách a thabhairt ar an tréimhse i ndiaidh na teipe. Chuathas ar stailc ina lán áiteanna, agus thosaigh na trioblóidí sna cathracha. D'fhéach Kerensky leis na Boilséivigh a chaitheamh i dtóin phríosúin, ach ní raibh na ginearáil róshásta comhoibriú leis a thuilleadh. Ansin, chinn an Ginearál Lavr Kornilov ar Chathair Pheadair a ghabháil "leis an tsíocháin a chur ar bun arís".

Fuair Kerensky tearmann sna Stáit Aontaithe: Washington, D.C., 21. Aib. 1938

B'fhearr le Kerensky na Boilséivigh féin ná deachtóireacht Kornilov, agus mar sin, scaoil sé saor na Boilséivigh arís eile, le go gcabhróidís leis coup d'état an ghinearáil a chosc. Ansin, thréig na Cosacaigh Kornilov, agus ní raibh arm ag an nginearál a thuilleadh.

Kerensky le Deni, 1917

Réabhlóid Dheireadh Fómhair

Cúpla seachtain i ndiaidh na heachtra seo, shealbhaigh Lenin agus na Boilséivigh an chumhacht sa Rúise i Réabhlóid Dheireadh Fómhair. D'éalaigh Kerensky ón gcathair nuair a chonaic sé céard a bhí ag tarlú, agus d'fhág sé an chuid eile den Rialtas Sealadach sáinnithe sa Phálás Geimhridh.

Tearmann

Theith Kerensky as an tír nuair a shealbhaigh na Boilséivigh an chumhacht. Fuair sé tearmann ar dtús sa Fhrainc. Theith sé arís sa bhliain 1940 nuair a bhris an Dara Cogadh Domhanda amach.

Lonnaigh Kerensky sna Stáit Aontaithe agus d'fhan sé ansin a raibh fágtha dá shaol. Bhí sé ag léachtóireacht faoi stair na Rúise, agus scríobh sé cúpla leabhar faoin Rúis agus faoi imeachtaí na réabhlóide.

D'éag Kerensky i Nua-Eabhrac sa bhliain 1970 (artairiscléaróis).

Féach freisin

• Réabhlóid na Rúise
• Réabhlóid na Feabhra
• Réabhlóid Dheireadh Fómhair
• Lavr Kornilov