Vicipéid

Winslow Homer

péintéir Meiriceánach

Péintéir tírphictiúr Meiriceánach agus déantóir priontaí ab ea Winslow Homer (24 Feabhra 1836 – 29 Meán Fómhair 1910) a aithnítear go háirithe as an ábhar muirí in a gcuid péintéireachtaí. Meastar gurb é ceann de na péintéirí ab fhearr i Meiriceá san 19ú haois agus pearsa shuntasach san ealaín Mheiriceánach.

Infotaula de personaWinslow Homer

Cuir in eagar ar Wikidata
Beathaisnéis
Breith24 Feabhra 1836
Bostún, Massachusetts Cuir in eagar ar Wikidata
Bás29 Meán Fómhair 1910
74 bliana d'aois
Prouts Neck, Maine Cuir in eagar ar Wikidata
Áit adhlacthaReilig Mount Auburn Cuir in eagar ar Wikidata
Faisnéis phearsanta
Scoil a d'fhreastail sé/síLéig Mac Léinn Ealaíne Nua-Eabhrac Cuir in eagar ar Wikidata
Gníomhaíocht
Réimse oibreLíníocht
Suíomh oibre An Fhrainc
New Hampshire
Nua-Gheirsí
Gloucester
Maine
Bostún
Nua-Eabhrac Cuir in eagar ar Wikidata
Gairmpéintéir, déantóir priontaí, grianghrafadóir, maisitheoir Cuir in eagar ar Wikidata
Tréimhse oibre1859 –
Ball de
SeánraPéintéireacht radharc mara, American realism (en) Aistrigh, ealaín seánra agus portráid
GluaiseachtRéalachas
Faoi thionchar
TeangachaBéarla
Saothar
Saothar suntasach
Teaghlach
AthairCharles Savage Homer  agus Henrietta Maria Benson Homer
SiblínCharles Savage Homer, Jr.
Musicbrainz: fe98d2bb-3b90-4048-91eb-6927cc4ce919 Discogs: 2175387 Find a Grave: 495 Cuir in eagar ar Wikidata

Ar an gcion trom de, thosaigh Homer a shlí bheatha ag obair mar mhaisitheoir tráchtála. Ina dhiaidh sin chuaigh sé le ceird an phéintéireacht ola agus tháirg sé saothair stiúideo móra de réir tréithe meáchan agus tiús a bhain sé ón mheán. D'oibrigh sé freisin go forleathan san uiscedhath, ag cruthú oeuvre líofa agus torthúil, go príomha, cur síos ar a chuid laethanta saoire na hoibre.

Luathshaol

cuir in eagar

Rugadh é i mBostún, Massachusetts, sa bhliain 1836. Ba é Homer an dara ceann de thriúr mac ag Charles Savage Homer agus Henrietta Benson Homer, iad araon ó línte fada de Sasanaigh Nua. Ba é a mháthair, uiscedhathadóir amaitéarach tréitheach agus an chéad mhúinteoir ag Hóiméar. Is iad ise agus a mac a raibh gaol gar acu ar feadh a saoil. Ghlac Homer go leor dá tréithe, lena n-áirítear a ciúin, ceanntréine, gontach, nádúr cairdiúil; a ciall tur de ghreann; agus a buannaíocht a bheith aici. Bhíodh óige shéanmhar ag Homer, ag fás aníos, den chuid is mó faoin tuath, i gCambridge, Massachusetts. Ba é mac léinn coitianta, ach bhí a chuid ealaíne tallannach, le feiceáil sna blianta luatha.

 
The Bathers, greanadóireacht adhmaid, Harper's Weekly, 1873

Bhí athair Homer luaineach, fear gnó míshuaimhneach, a bhí i gcónaí ag lorg  "marfach a dhéanamh". Nuair a bhí Homer trí déag d’aois, thug suas Charles an gnó siopa crua-earraí chun fortún a lorg i gCalifornia. Nuair a theip air, d’fhág Charles an teaghlach agus chuaigh sé go dtí an Eoraip, airgead a sholáthar le haghaidh scéimeanna eile le saibhreas a fháil go tapaidh, nach raibh ann ar chuir ar bith.

Tar éis an scoil, chonaic a athair fógra sa nuachtán. Fuair Homer printíseacht ag aois 19, le J. H. Bufford i mBostún, liteagrafaí a bhí múnlaitheach, ach "muileann coise" a bhí ann.[1] D'oibrigh sé arís agus arís eile ar chlúdaigh bileoga ceoil agus obair tráchtála eile ar feadh dhá bhliain. Faoi 1857, bhí a ghairm bheatha neamhspleách ar siúl tar éis a chas sé síos, tairiscint a bheith ar fhoireann sa Harper's Weekly. "Ón uair a ghlac mé mo shrón amach ón chloch liagrafachta", a dúirt Homer ina dhiaidh sin, "Ní raibh máistir agam ríamh, agus ní bheadh ann riamh."[2]

Ba é gairm Homer, mar mhaisitheoir, a mhair beagnach fiche bliain. Thug sé léaráidí de shaol Boston agus saol tuathúil le hirisí Sasana Nua cosúil le Ballou's Pictorial agus Harper's Weekly[3] ag am, nuair a bhí an margadh do léaráidí a bhí ag fás go tapaidh agus toighisí agus modhanna a bhí ag athrú go tapaidh. Is iad na h-oibreacha go luath, den chuid is mó greanadóireachtaí tráchtála de radhairc uirbeacha agus na láithreacha sóisialta, de réir tréithe imlíntí glan, foirmeacha simplithe, codarsnacht drámatúil an tsolais agus dorchacht, agus grúpaí figiúr beosacha — cáilíochtaí a d'fhan tábhachtach i rith a shaoil.[4] Bhí a rath tapa den chuid is mó mar gheall ar an tuiscint láidir a bhí aige maidir leis an dearadh grafach agus chomh maith leis an oiriúnaitheacht maidir leis a chuid dearaí le greanadóireacht an adhmaid.

Roimh imeacht dó go Nua-Eabhrac i 1859, bhí Homer ina gcónaí i Belmont, Massachusetts lena theaghlach. Ba é Teach mór Belmont an uncail, an 1853 Homer House, a bhí an t-inspioráid do roinnt de chuid léaráidí agus pictiúirí luatha, lena n-áirítear roinnt dá chuid pictiúirí cróice,1860. Is é Teach Homer, , faoi úinéireacht Club Belmont an Bhean, atá oscailte le haghaidh turais phoiblí.

Saotharlann Homer 

cuir in eagar
 
Prisoners from the front, 1866, The Metropolitan Museum of Art, Oil on canvas. 24 x 38in

Sa bhliain 1859, d'ocail sé stiúideo sa Deichiú Sráid Stiúideo Foirgneamh i Nua-Eabhrac, príomhchathair ealaíonta agus foilsithe na Stát Aontaithe. Go dtí 1863, d'fhreastail sé ar ranganna ag Acadamh Náisiúnta an Dhearthú, agus rinne staidéar le Frédéric Rondel go hachomair, a mhúineadh dó bunusaithe an phéintéireacht.[5] Thart ar bhliain amháin d'oiliúint féin, bhí Homer ag déanamh saothar ola den chéad scoth. Rinne a mháthair iarracht chun airgead teaghlaigh a bhailiú chun é a sheoladh chuig an Eoraip le haghaidh tuilleadh staidéir. In ionad sheoil Harper Homer chuig líntí tosaigh an Chogaidh Chathartha, áit a rinne sé sceitsí de radhairc chatha agus an saol campa, na móimintí ciúine, chomh maith leis na cinn éagruthacha.[6] Is iad a chuid sceitsí tosaigh: an campa, na ceannasaithe, agus saighdiúirí an oifigigh cáiliúil an Aontais, Maorghinearál George B. McClellan, ag na bruacha na Abhainn na Potomac i mí Dheireadh Fómhair, 1861.

 
Long Branch, New Jersey, 1869

Cé nach raibh aire mhór le fáil maidir leis na líníochtaí ag an am, marcálann siad scileanna leathnaithe Homer ó mhaisitheoir go péintéir. Cosúil lena radhairc cathracha, Léirigh Homer mná chomh maith le linn am chogaidh, agus léirigh éifeachtaí an chogaidh ar an éadan dúchais. Bhí obair an chogaidh contúirteach agus cloíteach. Arais sa stiúideo, áfach, athghnóthaíonn Homer athuair a neart agus ath-fócas a dhéanamh ar an fhís ealaíne. Thosaigh sé ag obair ar shraith de phictiúirí cogaidh, bunaithe ar a chuid sceitsí, ina measc Sharpshooter on Picket Duty (1862), Home, Sweet Home (1863),agus Prisoners from the Front (1866).[7] Thaispeáint sé pictiúirí de na hábhair seo gach bliain ag Acadamh Náisiúnta Deartha 1863-1866.[3] Taispeánadh Home, Sweet Home san Acadamh Náisiúnta, le moladh criticiúil áirithe; díolta é go tapaidh agus dá bhrí sin, tógatha an t-ealaíontóir mar Acadamhaí Gaolmhar, ansin Acadamhaí Críochnaithe, sa bhliain 1865.[5] Le linn an ama seo, lean sé ar aghaidh freisin a chuid léaráidí a dhíol le tréimhseacháin mar Our Young Folks agus Frank Leslie's Chimney Corner.[3]

I ndiaidh an chogaidh, chaith Homer a aird go príomha le radhairc d’óige agus mná óga, ag frithchaithiú nostalgia le haghaidh amanna níos simplí, iad araon agus an náisiún go hiomlán.

 
Winslow Homer, Crossing the Pasture, 1871-72, Amon Carter Museum of American Art

Smaoinigh ar a phictiúr  (1871–1872) sa bhailiúchán an Amon Carter Museum of American Art. Léiríonn sé beirt bhuachaillí a idéalaíonn Bráithreachas le dóchas an todhchaí aontaithe tar éis an chogaidh a chuir deartháir i gcoinne deartháir.[8]

 
A Visit from the Old Mistress, 1876, Smithsonian American Art Museum.[9]

Bhí suim freisin ag Homer maidir le hábhar iarchogaidh a chuir i dtuiscint an teannas tostach idir an dá phobal ag iarraidh a dtodhchaí a thuiscint. Is é a phéintéireacht ola A Visit from the Old Mistress (1876) a thaispeánann teagmháil idir grúpa de cheithre sclábhaithe saortha agus a n-iar máistreás. Is é an coibhéis fhoirmiúil idir na dealbhaithe ata ag seasamh, a chomhairlím an mheá, go raibh súil leis an náisiún a fháil sna blianta deacra an Atógála. Chum Homer an pictiúr seo ó sceitsí bhí déanta aige agus é ag taisteal trí Virginia.[10]

Ag beagnach tús lena ghairm péintéireacht, is é Homer, fiche seacht mbliana d'aois, a léirigh aibíocht an mhothúithe, doimhne an tuisceanna, agus méaistreacht an chearaíocht a bhí aitheanta láithreach. Bhí a réalachas oibiachtúil, fíor le dúchas, agus a bheith rialithe maidir le mothúchán. Scríobh léirmheastóir amháin, "Is é Winslow Homer ceann de na healaíontóirí óga is beag rian a dhéanamh maidir leis a gcuid cumhachta, lena chéad ranníocaíochtaí chuig an Acadamh...Is é, ag an am seo, a úsáideann an peann luaidhe níos fearr, a dhealbhaíonn níos fearr, a dhathaíonn níos fearr, ná go leor acu, ná raibh sé mícheart, is féidir linn a lua, mar chuiditheoirí chomh rialta, leis an Acadamh." Agus maidir le Home, Sweet Home go sainiúil, "Níl aon gaotaraireacht maidir leis. Is sé an fíneáltacht agus neart an mhothúcháin a rialíonn ar fud an phictiúr beag seo nach bhfuil sáraíte sa taispeántas go hiomlán." "Is é saothar mothú fíor, saighdiúirí i gcampa ag éisteacht leis an banna tráthnóna, agus ag smaoineamh ar na mná céile agus muirníní imigéiniúil. Níl aon éifeacht brú ann, gan maoithneachas, ach croíúil, réalaíocht tíriúil, go leathan, go saorálach, agus déanta amach, go simplí."[7]

Tírphictiúir agus saothar uisce dhatha luatha

cuir in eagar
 
Artists Sketching in the White Mountains, 1868, ola ar phainéal (Portland Museum of Art, Portland, Maine)[11]

Roimh taispeántas ag an Acadamh Náisiúnta an Ghréas, i ndeireadh na dála thaistil Homer go Páras, an Fhrainc, i 1867 áit ar fhan sé ar feadh bliana. Ba é an phictiúr luath is molaithe, Prisoners from the Front, a bhí ar thaispeáint ag an Exposition Universelle i bPáras ag an am céanna.[7] Ní raibh sé an staidéar a dhéanamh go foirmiúil ach chleachtadh sé péintéireacht an radhairc tíre a dhéanamh / agus é a leanúint ag obair le haghaidh Harper's, ag déanamh íomhá den saol Parásach.

Rinne Homer timpeall dosaen pictiúirí beaga i rith na tréimhse cónaithe. Cé gur tháinig sé i dtír na Fraince ag am i bfhaisin nua san ealaín, Ba é phríomhábhar Homer, maidir le saothar péintéireacht, saol an tuathánaigh, ag taispeáint níos mó d’ailíniú leis an Barbizon school Francach fuaimintiúil agus an t-ealaíontóir Millet ná leis ealaíontóirí nua Manet agus Courbet. Cé a bhí spéis aige an solas nádúrtha a thaispeáint, agus is comhfhreach é l'impriseanaí luatha, níl aon fianaise ann go raibh tionchar díreach mar bhí sé cheana féin péintéir plein-air i Meiriceá agus agus bhí stíl phearsanta aige cheana féin a bhí i bhfad níos gaire do Manet ná Monet. Is é an donas go raibh Homer príobháideach go leor faoina shaol pearsanta agus a modhanna (fiú ag séanadh a chéad beathaisnéisí aon fhaisnéis phearsanta nó tráchtaireacht), ach bhí a seasamh go soiléir ar cheann de neamhspleáchas an mhodh agus deabhóid maidir le hábhair Mheiriceá. Mar a scríobh a comhealaíontóir Eugene Benson, creid Homer "nár chóir d'ealaíontóirí féachaint ar phictiúirí" ach ba chóir dóibh "stadaireacht a dhéanamh i dteanga dá gcuid féin."[12]

I rith na 1870í, lean Homer ar aghaidh le péinteáil radhairceanna den chuid is mó tuaithe nó radhairceanna ídileach den saol feirme, páistí ag súgradh, agus daoiní fásta óga ag súirí, san áireamh Country School (1871) agus The Morning Bell (1872). Sa bhliain 1875, scor Homer ag obair mar léiritheoir tráchtála agus móid a thug chun maireachtáil ar na pictiúirí uiscedhathanna ina aonar. In ainneoin d’a chlú chriticiúil den chéad scoth, lean a chúrsaí airgeadais a bheith neamhbhuana.[13] Taispeánadh a pictiúr coitianta Snap-the-Whip 1872  ag an 1876 Centennial Exposition sa Philadelphia, Pennsylvania, mar cheann da chuid saothar péintéireachta is fearr agus is cáiliúla, Breezing Up (1876). Maidir leis a chuid oibre seo, ag an am, scríobh Henry James:

 
Breezing Up (A Fair Wind),
1873–76, oil on canvas
(National Gallery of Art, Washington, D.C.)[14]
"Admhaímid go hoscailte is fuath linn é a n-abhar...roghnaigh sé an raon de pictiúrtha is lú ar radharcra agus sibhialtacht; chaith sé go daingean iad amhail is dá mba pictiúrtha iad...agus, chun luach saothair a thabhairt maidir leis a dánacht, d'éirigh sé gan dabht."[15]

D’easaontaigh go leor daoiní le James. Breezing Up, Is é pictiúr íocónach an Homer maidir le hathair agus triúr buachaillí amach ar feadh seol miotalach, a fuair moladh leathanach. Scríobh The New York Tribune, "Níl aon phictiúr sa taispeántas seo, ná ní féidir linn a chuimhneamh nuair a tharlaíonn go raibh pictiúr mar seo i dtaispeántas, is féidir a bheith ainmnithe taobh leis seo." Bhí cuairteanna go dtí Petersburg, Virginia timpeall 1876 le toradh pictiúirí de shaol na tuaithe Meiriceánach Afracach. Ba é an mothú simplí céanna a chuir ar chumas Homer ealaíon a dríogadh ó na hábhair a d'fhéadfadh a bheith maoithneach, agus Fuarthas freisin na tuairimí is simplí maidir le saol Meiriceánach Afracach ag an am, mar a léirítear i Dressing for the Carnival (1877) [16] agus A Visit from the Old Mistress (1876).[17]

Sa bhliain 1877, thaispeáin Homer den chéad uair ag an Boston Art Club leis an phéintéireacht ola, An Afternoon Sun, (ar úinéireacht ag an Ealaíontóir). Ó 1877 trí 1909, thaispeáint Homer go minic ag an Boston Art Club. Is iad oibreacha ar pháipéar, idir líníochtaí agus uiscedhathanna, a bhí ar taispeáint go minic ag Homer ar tús 1882. Ba é dealbh is mó neamhghnách ag an Ealaíontóir, Hunter with Dog - Northwoods, a bhí taispéanta i 1902. Sa bhliain sin, d'aistrigh Homer a Gailearaí príomhúil ón Boston-based Doll and Richards go dtí an New York City based Knoedler & Co.

Tháinig Homer ina bhall de The Tile Club, grúpa ealaíontóirí agus scríbhneoirí a tháinig le chéile go minic chun smaointí a mhalartú agus éirigh amach a eagrú le haghaidh péintéireacht, chomh maith le cruthú tíleanna ornáideacha a chothú. Ar feadh tréimhse ghearr, dhear sé tíleanna do teallaigh.[18]

 
Eastern Point Light, 1880, Princeton University Art Museum

Ba é leasainm Homer i Club Tíleanna "An Bard Maoluilleach". Ba iad Tíleoirí cáiliúla eile William Merritt Chase, Arthur Quartley, agus an dealbhóir Augustus Saint Gaudens.

Thosaigh Homer ag péinteáil le huiscedhathanna go rialta sa bhliain1873 le linn fanacht samhraidh i Gloucester, Massachusetts. Ó thús, bhí a teicníocht nádúrtha, líofa agus muiníneach, a léiríonn a chuid tallainne dúchasach do mheán deacair. Bheadh a chuid tionchar réabhlóideach. Anseo, arís, bhí na léirmheastóirí achrannach ar dtús, "Ní fhéadfaí leanbh, a bhfuil buidéal dúch aige, é a déanta níos measa."[19] Dúirt criticeoir eile that Homer "a rinne tumadh tobann agus éadóchasach maidir le péinteáil uiscedhath". Ach bhí a chuid uiscedhathanna coitianta agus buaine, agus díolta iad níos éasca, a chuireann feabhas ar a riocht airgeadais go mór. D’athraigh siad ón (Blackboard – 1877) mionsonraithe go dtí (Schooner at Sunset – 1880) beag nó mór impriseanaíoch. Rinneadh roinnt uiscedhathanna mar sceitsí ullmhaitheacha le haghaidh péintéireachtaí ola (mar do "Breezing Up") agus roinnt shaothar críochnaithe iontu féin. Ina dhiaidh sin, thaistil sé go hannamh gan pháipéar, cleiteáin agus péinteanna uisce-bhunaithe.[20]

Mar thoradh ar dhíomá le mná nó ó roinnt suaitheadh mothúchánach eile, bhí Homer aonarach sna 1870í déanacha, gan ag baint taitnimh as an saol sóisialta uirbeach a thuilleadh ach é ina chónaí in Gloucester ina ionad sin. Ar feadh tamaill, bhí sé ina chónaí insan Eastern Point Lighthouse (in éineacht le teaghlach an choimeádaí). Maidir le hathbhunú a ghrá don fharraige, fuair Homer foinse shaibhir téamaí agus é ag breathnú go dlúth ar na hiascairí. Tar éis 1880, ba annamh gur phéinteáil sé mná galánta ag fóillíocht, ag díriú ina ionad sin ar mhná a bhí ag obair.[21]

  • Luathphictiúir ola agus uiscedhatha
  •  
    Girl in the Hammock, ola ar chanbhás, 1873
  •  
    The Four Leaf Clover, 1873
  •  
    The Green Hill, 1878
  •  
    On the Stile, c. 1878
  •  
    Peach Blossoms, 1878
  •  

Sasana

cuir in eagar
 
Three Fisher Girls, Tynemouth, watercolor on paper 1881, National Gallery of Art, Washington D.C.

Chaith Homer dhá bhliain (1881–1882) sa tsráidbhaile Sasanach cladachúil an Cullercoats, Tyne and Wear. Is iad go leor de na pictiúirí ag Cullercoats lena bhí a n-abhair, fir agus mná, agus a gaiscíocht laethúil, líontaithe le daingne agus neamh-mheisce a bhí nua maidir le healaín Homer, ag réamhaithrisíonn an treo d’a chuid oibre sa todhchaí.[3] Scríobh sé, "Is iad na mná na beacha oibre. Créatúirí cróga dána."[22] Is iad a chuid saothair ón tréimhse seo atá beagnach go heisiach uiscedhathanna.[23] D’eirigh a phailéad a bheith srianta agus stuama; a phictiúirí níos mó, uaillmhianach níos mó, agus d'aon turas cummaithe níos mó agus curtha i gcrích. A téamaí níos uilíoch agus níos lú naisiúnaíoch, laochta níos mó de bhua a léiriú mí mhaoithneach. Cé gur aistrigh sé ó na deonacht agus neamhchiontáil geal na pictiúirí Mheiriceá sna 1860s agus 1870s, fuair Homer stíl nua agus radharc a thug a chuid tallainne sna ríochaí nua.[24]

Maine agus Aibíocht

cuir in eagar
 
The Fog Warning, 1885, Museum Of Fine Arts, Boston

Ar ais sa S.A.M, i mí na Samhna 1882, léirigh Homer a chuid uiscedhathanna sasanach i Nua-Eabhrac. Thug léirmheastóirí faoi deara an t-athrú i stíl láithreach, "Is sé Homer fear an-éagsúil ón duine a fhios againn sna léathanta ag imithe", anois is iad a phictiúirí "a dhéanann teagmháil le plána i bhfad níos airde...Is iad oibreacha Airt Ard iad."[25] Ní raibh mná Homer "bábóga a dhéanann gaisce as a chuid saibhris, ós comhair an tsaoil" ach "urrúnta, neamheaglach, mná céile oiriúnach agus máithreacha na bhfear" atá ábalta go hiomlán na fórsaí agus spreanganna an nádúir in éineacht lena fear a fhulaingt.[26]

Sa bhliain 1883, d’aistrigh Homer go Prouts Neck, Maine (in Scarborough) agus bhí sé ina cónaí ar eastát a theaghlaigh sa teach carráiste athmhúnlú go díreach seachtó-cúig troigh ó na farraige.[27] Le linn an chuid eile den mheán-1880í, rinne Homer pictiúirí a dhéanadh maidir le radhairc farraige séadchomharthach. San Undertow (1886), a thaispeánann an tarrthála drámatúil de dhá ionnaltóirí mná, Is iad figiúirí Homer "a bhfuil meáchan agus údarás na figiúirí clasaiceach acu".[28] In Eight Bells (1886), ghlac dhá mairí, marc ar chósta a thógáil go cúramach ar deic, measadh a dhéanadh ar a suíomh go ciúin agus dá réir sin, a baint a beith ag an bhfarraige; Tá siad muiníneach as a mairnéalachta ach meas acu maidir leis na fórsaí os a gcomhair. Tá pictiúirí suntasacha eile ann, ina measc na híomhánna streachailt-le-nádúr. Is iad Banks Fisherman, The Gulf Stream, Rum Cay, Mending the Nets, agus Searchlight, Harbor Entrance, Santiago de Cuba.[29]

 
The Fox Hunt, 1893. Oil on canvas, 96.5 x 174 cm. Pennsylvania Academy of the Fine Arts.

Ag caoga bliain d'aois, rinneadh "Robinson Crusoe Poncánach de Homer chun saol manaigh a chaitheamh" agus "díthreabhach le scuab". Is iad na pictiúirí seo a bunaíodh Homer, mar a scríobh an New York Evening Post, "san áit aige féin mar péintéir Meiriceánach is bunaidh agus is láidre."[27] Ach in ainneoin a chuid aitheantas criticiúil, Ní raibh Homer in ann rian a fháil le haghaidh a phictiúrí, cosúil le pictiúirí traidisiúnta an Salon nó pictiúirí rósciamhach ag John Singer Sargent. Ar feadh blianta fada bhí sé dificiúil go leor na pictiúirí farraige a dhíol agus níor thuill Undertow ach $400.[30]

Sna blianta seo, fuair Homer cothú mhothúchánach go príomhúil óna mháthair, deartháir Charles, agus agus deirfiúr chéile Martha Martha ("Mattie"). Tar éis bás a mháthar, bhí Homer mar "tuismitheoir" le haghaidh a athair (máistriúil) a bhí ag dul in aois agus tháinig Mattie a bheith an bhean is gaire pearsanta do.[31] Sna Geimhrí de 1884-5, Thaistil Homer go suímh níos teo i Florida, Cuba, agus an Bahamas, agus rinne sraith uiscedhathanna mar chuid de choimisiúnle haighaidh Century Magazine. In ionad an fharraige síonghreadta glas an Prouts Neck chuir sé leis an spéir gorm lonrach an Mhuir Chairib, agus Daoiní Sasanach Nua dána, le daoiní dúchasach, ag leathnú tuilleadh a teicníc uiscedhath, ábhar, agus pailéad.[32] Le linn an turas seo rinne sé pictiúir Children Under a Palm Tree le haghaidh Bean Blake, bean chéile an Ghobharnóra. Is éad a tréimhsí trópaiceach a spreag agus a athnuachan é cosúil leis an bealach céanna maidir le turas Paul Gauguin chuig Tahiti.[33]

 
The Gulf Stream, 1899, oil on canvas, Metropolitan Museum of Art, New York City

Is é A Garden in Nassau (1885) ceann de na samplaí is fearr de na huiscedhathanna seo. Arís eile, moladh a húire agus a húrnuacht ag léirmheastóirí, ach bhí ró-chun cinn le haghaidh na ceannaitheoirí ealaíne traidisiúnta agus he "d'fhéach sé in aisce le haghaidh brabúis". Chónaigh Homer go coigilteach, áfach, agus go hámharach, d’fháil a dheartháir saibhre Charles, cúnamh airgeadais nuair a bhí gá ann.[34]

Ina theannta sin, fuair Homer inspioráid san oiread seo turas samhraidh go dtí North Woods Club, in aice le clochán de Minerva, New York in san Adirondack Mountains. Ba é ar cheann de na saoirí iascaireachta gur rinne sé triail go saorálach leis an meán uiscedhath, oibreacha a thárgeadh den bríomhar is mó agus míne, iomainn chun uaigneas, nádúr, agus leis an saol amuigh faoin aer. Ní chúlaíonn Homer ó fíontas na spóirt fuilteacha agus an sracadh chun maireachtála. Is iad éifeachtaí na dathanna atá curtha i bhfeidhm go dána agus go héasca. Maidir le cineál mianach agus cumadóireacht, is iad na héachtaí an Homer déanta aige mar ealaíontóir an uisce-dhath atá thar cuimse: "D’úsáid Homer a fhís fadbhreathnaitheach agus modh an phéintéireacht chun bailiúchán na hoibre nach bhfuil comhoiriúnaithe."[35]

Sa bhliain 1893, Rinne Homer pictiúir, The Fox Hunt, ceann "Darwinian", is cáiliúla, a thaispeáineann ealta, stiúgtha leis an ocras, ag teacht anuas ar sionnach moillithe ag an sneachta domhain. Ba é seo an pictiúr is mó Homer, agus íocadh  é go láithreach ag an Pennsylvania Academy of the Fine Arts, a chéad pictiúir i mbailiúchán músaem mór Meiriceánach.[36] Insan Huntsman and Dogs (1891), is é sealgaire, fuar chúiseach, aonarach, lena madraí sceamhaíl ar a thaobh, ag dul abhaile tar éis na seilge, le craicne fia crochadh aniar thar a ghualainn ar dheas. Is sé obair déanach eile, The Gulf Stream (1899), a thaispeáineann Gorm mairnéalach a bheith ar fuaidreamh i mbád damáiste, timpeallaithe ag siorcanna agus coire i ngar.[37]

 
Northeaster, 1895

Faoi dheireadh 1900, tháinig Homer teacht ar buanseasmhacht airgeadúil. Chuaigh sé airgead mór le haghaidh pictiúirí sna hiarsmalannaí agus fuair sé cíosanna ó heastát réadach. Freisin, bhí sé saor maidir leis na freagrachtaí a bhaineann le haire a athar a fuair bás dhá bhliain roimhe sin.[38] Lean Homer ar aghaidh le huiscedhathanna sármhaith, a tháirgeadh, go formhór maidir le turais go Ceanada agus an Mhuir Chairib. I measc na hoibreacha déanach eile is iad radhairc spóirt ar nós Right and Left, chomh maith le radharcanna mara gan figiúirí daonna, go formhór na tonnta ag pléascadh in aghaidh na carraigeacha sa solas malartach. Luacháiltear a chuid muirdhreacha déanach go háirithe maidir leis an léiriú drámatúil agus cumhachtaí feidhmiúil an nádúr, agus as a n-áilleacht agus déine.[39]

Ina deich mbliana anuas, ag amanna lean sé an chomhairle a thug sé d’ealaíontóir mac léinn sa bhliain 1907, "Fág carraigeacha le haghaidh do sheanaoise—tá siad éasca".[40]

Fuair Homer bás sa bhliain 1910, d’aois 74, sa stiúideo Prouts Neck agus adhlacaithe sa Mount Auburn Cemetery in Cambridge, Massachusetts. Is é an pictiúir, Shooting the Rapids, Saguenay River, atá neamhchríochnaithe.

His Prouts Neck studio, a National Historic Landmark, is now owned by the Portland Museum of Art, which offers tours.[41]

  • Seascapes by Winslow Homer
  •  
    Sunlight on the Coast, 1890
  •  
    The Herring Net, 1885
  •  
    Crab Fishing, 1883
  •  
    Moonlight, 1874

Cumhacht

cuir in eagar
 
The Fisher Girl, 1894

Níor mhúinigh Homer i scoil nó go príobháideach, mar a rinne Thomas Eakins, ach is é a chuid saothar a bhí mar tionchar láidir, maidir le glúnta de péintéirí Mheiriceá, agus maidir lena léiriú díreach, agus míniú bríomhar i dtaobh caidreamh stóchúil an duine le haghaidh an fásach garbhach neodrach.[42] Thug Robert Henri an t-ainm “iomláine an nádúir” ar obair Homer[43]

Is é Howard Pyle maisitheoir agus múinteoir Meiriceánach a thug urraim do Homer, agus spreag sé a chuid mac léinn chun staidéar a dhéanamh air. His student and fellow illustrator, N. C. Wyeth (agus trí dó Andrew Wyeth agus Jamie Wyeth), a roinnte an tionchar agus meas, fiú amháin a dhul i ndiaidh Homer go Maine le haghaidh inspioráid.[44] Is é meas an seanóir Wyeth don réamhtheachtach a bhí "dian agus absalóideach," agus is féidir é a thabhairt faoi deara i dtosach a chuid oibre Mowing (1907).[45] B'fhéidir is é pearsantacht géar Homer atá gafa sa rabhadh d'ealaíontóirí: "Féach ar an dúlra, bí ag obair go neamhspleách, agus réitigh do chuid fadhbanna féin."

U.S. stamp

cuir in eagar
 
Winslow Homer commemorative issue of 1962
 
Shooting the Rapids, Saguenay River, unfinished. (1910)

Sa bhliain 1962, d'eisigh Oifigh an Phoist SAM commemorative stamp chun onóir a dhéanamh le Winslow Homer. Is é an pictiúir ola cáiliúil an Homer "Breezing Up", crochta anois sa Ghailearaí Náisiúnta in Washington DC, a bhí tóghtha mar an íomhá do dhearadh an eagrán seo.[46] Ar an 12ú Lúnasa, 2010, d'eisigh an Seirbhís Poist stampa comórtha 44-cent ina bhfuil príomhpháirt ag "Buachaillí san Innilt" d'Homer ag an Seó Stampa  APS i Richmond, Virginia.

Ba é seo an stampa naoú a bheith eisithe sa tsraith dar teideal "Seoda Meiriceánach". Tá an pictiúir bunaidh cuid de Bhailiúchán Hayden ag Músaem na Saorealaíona i mBostún. Léiríonn sé beirt bhuachaillí ó Belmont, Massachusetts—John Carney agus Patrick Keenan—a dheasaigh don ealaíontóir ar feadh 75 cent in aghaidh an lae.[47]

Oibreacha

cuir in eagar

Neamhchosúil le go leor ealaíontóirí a bhí aitheanta le haghaidh obair a dhéanadh ach trí mheán ealaíne, amháin bhí Winslow Homer stairriceach maidir le meáin éagsúla ealaíne, mar atá sna samplaí seo a leanas:

  • Country life
  •  
    Fresh Eggs, 1874
  •  
    Song of the Lark, 1876, oil on canvas. Chrysler Museum of Art
  •  
    The Reaper, 1878
  •  
    The Milk Maid, 1878
  •  
    Girl and Laurel, 1879

Is iad tírdhreacha tréadach agus stíl bheatha (féach pastoralism) genre an litríochta, ealaín agus ceol a léiríonn tréadaí ag buachailleacht stoc thart ar cheantair oscailte an talún de réir séasúir agus an t-infhaighteacht atá ag athrú maidir le huisce agus féaraigh. Is é tréadach saothar an seánra seo.

  • Pastoral landscapes
  •  
    Bo-Peep, 1878
  •  
    Shepherdess Tending Sheep, 1878
  •  
    Warm Afternoon (Shepherdess), 1878
  •  
    The Blue Boy, 1876
  •  
    Twilight at Leeds, 1876

Is iad pictiúirí Winslow Homer a léirítear i gcónaí tírdhreacha na mara. Níos déanaí, nuair a chaith Winslow Homer na bliantaí idir 1881 agus 1882 i sráidbhaile Cullercoats, Tyne agus Wear, is iad a chuid  pictiúirí, a thaispeánann cladacha agus tírdhreacha cladachúil atá athraithe cheana féin. Tá go leor de na pictiúirí ón chósta Sasancah, mar ábhair acu, fir agus mná ag obair, ón cheantar.

  • Shores and beaches
  •  
    On the Beach, 1869
  •  
    Eagle Head, Manchester, Massachusetts, 1870
  •  
    Dad's Coming!, 1873
  •  
    Clear Sailing, 1880
  •  
    Two boys watching schooners, 1880
  •  
    A Fresh Breeze, c. 1881
  •  
    Girl Carrying a Basket, 1882
  •  
    Girl with Red Stockings, 1882
  •  
    Summer Night, 1890
  •  
    Watching the Breakers, 1891
  • Mountain landscapes
  •  
    The Bridle Path, 1868, oil painting (Clark Art Institute)
  •  
    A Huntsman and Dogs, 1891
  •  
    Mink Pond, 1891
  •  
    The Hudson River, 1892
  •  
    The Adirondack guide, 1894
  • Croquet
  •  
    A Game of Croquet, 1866
  •  
    The Croquet Match, ca. 1869[1]
  •  
    Croquet Players, 1865[2]
  •  
    Croquet Match, 1868–69
  •  

Tagairtí

cuir in eagar
  1. ↑ Cikovsky, Jr., Nicolai (1990), Winslow Homer, New York: Harry N. Abrams, pp. 11–13, ISBN 0-8109-1193-0 ; Roberts, Norma J., ed. (1988), The American Collections, Columbus Museum of Art, p. 2, ISBN 0-8109-1811-0  (stating age at time of apprenticeship as 18)
  2. ↑ Johns (2002), p. 13.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Roberts, Norma J., ed. (1988), The American Collections, Columbus Museum of Art, p. 2, ISBN 0-8109-1811-0 
  4. ↑ Cikovsky (1990), p. 12
  5. ↑ 5.0 5.1 Cooper, p. 13.
  6. ↑ Cikovsky (1990), p. 15.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Cikovsky (1990), p. 16.
  8. ↑ Exhibit at the Amon Carter Museum in Fort Worth, Texas
  9. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".
  10. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".
  11. ↑ "Artists Sketching the White Mountains at the Portland Museum of Art, Maine".
  12. ↑ Cikovsky (1990), p. 32, 42.
  13. ↑ Johns (2002), p. 84.
  14. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".
  15. ↑ Quoted by Updike, John: "Epic Homer", Still Looking: Essays on American Art, p. 58.
  16. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."". metmuseum.org.
  17. ↑ Updike, John, page 69, 2005.
  18. ↑ Cikovsky (1990), p. 65.
  19. ↑ Rough Notes on the Exhibition of the American Water Color Society for 1881, "Andrews' American Queen", page 110.
  20. ↑ Cikovsky (1990), p. 57.
  21. ↑ Cikovsky (1990), lch. 72.
  22. ↑ Johns (2002), p. 98.
  23. ↑ http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/54.183
  24. ↑ Cikovsky (1990), pp. 75-79.
  25. ↑ Cikovsky (1990), p. 81.
  26. ↑ Johns (2002), p. 105.
  27. ↑ 27.0 27.1 Cikovsky (1990), p. 91.
  28. ↑ Cikovsky (1990), p. 84.
  29. ↑ Cikovsky (1990), p. 94.
  30. ↑ Johns (2002), p. 122.
  31. ↑ Johns (2002), p. 114.
  32. ↑ Johns (2002), p. 124.
  33. ↑ Cikovsky (1990), p. 100.
  34. ↑ Johns (2002), pp. 127-128.
  35. ↑ Walsh, Judith: "Innovation in Homer's Late Watercolors", Winslow Homer, page 283.
  36. ↑ Cikovsky (1990), p. 115.
  37. ↑ Cikovsky (1990), p. 120.
  38. ↑ Johns (2002), pp. 127-150.
  39. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".
  40. ↑ Cikovsky (1990), p. 131.
  41. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".
  42. ↑ See Lost on the Grand Banks, collection of Bill Gates
  43. ↑ Robert Henri, The Art Spirit, Harper Collins, 1984
  44. ↑ An American Vision: Three Generations of Wyeth Art, New York Graphic Society, 1987, p. 68, ISBN 0-8212-1652-X.
  45. ↑ Wyeth (1987), p. 38.
  46. ↑ Scott's United States stamp catalogue
  47. ↑ Tá ort na shonrú' 'teideal = agus' 'url = nuair a úsáideann {{ lua idirlín}}."".

Tuilleadh léitheoireachta

cuir in eagar
  • Murphy, Alexandra R. Winslow Homer in the Clark Collection. Williamstown, Mass: Sterling and Francine Clark Art Institute, 1986. ISBN 0-931102-19-7
  • Sherman, Frederic Fairchild, American Painters of Yesterday and Today, 1919, Priv. print in New York. Chapter: Early Paintings by Winslow Homer: https://archive.org/stream/americanpainters00sheriala#page/n67/mode/2up
  • Malcolm, John, Simpson's Homer, 2001 and 2006. This art mystery novel, the only novel to feature Winslow Homer, involves Tim Simpson tracking down an unknown watercolour by Homer of Cullercoats in 1881. ISBN 1-901167-14-3

Naisc sheachtracha

cuir in eagar
Aisghafa ó "https://ga.wikipedia.org/w/index.php?title=Winslow_Homer&oldid=1251074"