Iarmhairt chandamach Hall

Céimeanna rialta sa tseoltacht in iarmhairt Hall ag teochtaí ísle faoi réimsí diana maighnéadacha i gcás leictreon atá faoi iallach gluaiseacht i bplána, mar a tharlaíonn i réigiún an chomhchumair i bhfeistí leathsheoltacha sileacan ocsaíde miotail. Bhraith Klaus von Klitzing is daoine eile den chéad uair í i 1980. Tarlaíonn sí de bharr gluaiseacht chandamach fhithiseach na leictreon sa réimse maighnéadach. Bíonn luachanna ag an tseoltacht ar iolraithe slánuimhreacha (e2/h) iad (is é e lucht an leictreoin, agus h tairiseach Planck). I 1982 d'fhionn Horst Störmer is Daniel Tsui iarmhairt chodánach Hall, inar féidir go mbeidh luachanna codánacha áirithe iolruithe (e2/h) sa tseoltacht. Mhínigh Robert Laughlin gur tharla sé seo de bharr saghas nua cuasacháithnín, cumtha as leictreoin is guairneáin mhicreascópacha mhaighnéadacha. Déanann na cuasacháithníní seo leacht candamach, agus feictear iarmhairtí comhchosúla i héiliam leachtach agus forsheoltóirí. Roinn Störmer, Tsui is Laughlin Duais Nobel na Fisice i 1998 as seo.[1]

  1. Hussey, Matt (2011). "Iarmhairt chandamach Hall". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 339.