Tom dlúth cumhra síorghlas is ea an marós.[1] Fásann sé suas le 2 m ar airde. Dúchasach don Mheánmhuir, ar scrobarnach. Na duilleoga caol, dúghlas in uachtar is bán faoina mbun, na himill casta isteach. Na bláthanna éadrom gorm déliopach, na cinn in uachtar faoi chochall rud beag, na cinn in íochtar tríliopach spréite. Saothraítear go forleathan é mar mhaisiúchán agus luibh leighis.[2]

WD Bosca Sonraí Ainmhí BheoMarós
Salvia rosmarinus Cuir in eagar ar Wikidata

Cuir in eagar ar Wikidata
Sonraí
Is foinse é an tacsón seo demarós, ola mharóis agus úsc maróis Cuir in eagar ar Wikidata
Tacsanomaíocht
For-ríochtEukaryota
RíochtPlantae
OrdLamiales
FineLamiaceae
TreibhMentheae
GéineasSalvia
SpeiceasSalvia rosmarinus Cuir in eagar ar Wikidata
(Spenn., 1835)
Ainmníocht
Ainm comhchiallach an tacsóin
Rosmarinus officinalis Cuir in eagar ar Wikidata

Úsáidtear é sa chócaireacht, le huainfheoil stuáilte agus araile.

Tagairtí cuir in eagar

  1. Niall Ó Dónaill, eag.: “Foclóir Gaeilge-Béarla (Ó Dónaill): marós” (ga). Teanglann.ie. An Gúm (1977). Dáta rochtana: 2024-04-13.
  2. Hussey, Matt (2011). "Marós". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 439.