Tugtar Clóraifill ar an ceimiceán a bhíonn ar fáil i mbeagnach planda glas, algaí, agus cianbhaictéir. Tá an t-ainm díorthaithe ón Ghréigis: χλωρός (chloros "glas") and φύλλον (phyllon "duilleog"). Nuair a thiteann solas na gréine ar an duilleog, ionsúnn an chlóraifill an solas agus le fuinneamh an tsolais tarlaíonn imoibriú idir dé-ocsaíd charbóin agus uisce agus monaraítear glúcós agus ocsaigin. Scaoiltear an ocsaigin amach san aer, agus déantar stáirse agus stórailtear é.

Bíonn duilleoga glas de ghnáth cionnas go mbhíonn clórafill iontu.
Bíonn tiúchán ard clóraifille aimsithe sna clóraplaist.